Historical Houses as Architecture Schools in aspect of Student Lived Experience; Case study: Tabriz Islamic Art University

Abstract

به اعتقاد صاحب‌نظرانْ محیط‌های آموزشی تأثیرات انکارناپذیری بر عملکرد تحصیلی دانشجویان دارند و رابطه‌ای مستقیم بین کیفیت محیط‌های آموزشی با میزان یادگیری و نحوة تحصیل دانشجویان وجود دارد. هرچند از نخستین تجربة استفاده از خانه‌های تاریخی با کارکرد مدرسة معماری در کشورمان بیش از بیست سال سپری شده، بااین‌حال میزان اقبال مطلوب به این اقدام و رابطة کیفیت این فضاها با تحصیل دانشجویان برآورد نشده است. در پژوهش حاضر در نظر است که تجربة زیستة دانشجویان معماری در استفاده از خانه‌های تاریخی به‌صورت مدارس معماری، از جمله تأثیرات اقدام مذکور بر نحوة تحصیل دانشجویان را در چهار سطح، شامل بعدِ کالبدی‌ـ فیزیکی، بعدِ ادراکی‌ـ معنایی، بعد اجتماعی، و بعدِ آموزشی، ارزیابی شود. در این مطالعه از تلفیق راهبردهای کمّی و کیفی و برای ارزیابی نهایی الگوی عملیاتی تحقیق و تعیین رابطة وابستگی بین متغیرها از روش چندمتغیرة الگوسازی معادله‌های ساختاری استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد تغییر کارکرد خانه‌های تاریخی در دانشگاه هنر اسلامی تبریز به دانشکده‌های معماری، علی‌رغم وجود مشکلاتی در تأمین بخشی از فضاهای جانبی مؤثر بر آموزش، نمونه‌ای موفق در تجربة زیستة دانشجویان محسوب می‌شود که ضمن حفاظت از سرمایه‌های تاریخی‌ـ فرهنگی، نقشی مثبت در آموزش دانشجویان دارد.