Abstract

Skid Row w Los Angeles jest obecnie dzielnicą o największej w USA populacji osób w kryzysie bezdomności, przebywających pod gołym niebem. Na jej terenie od ponad stu lat działają organizacje charytatywne i schroniska dla bezdomnych będąc świadkami historii miasta i przemian w obrębie jego społeczności. Administracja publiczna tworzyła regulacje, których celem była z jednej strony pomoc osobom jej potrzebującym, a z drugiej ograniczenie ich obecności w przestrzeni miejskiej. Populacja Skid Row ulegała wielokrotnym przekształceniom zarówno pod względem liczebności, jak i swojej struktury: od bezrobotnych w oczekiwaniu na kolejną pracę, weteranów, osoby chore psychicznie, uzależnione od alkoholu i narkotyków, po rodziny z dziećmi i uczącą się młodzież. Szczególny wpływ na przyspieszenie tych procesów wywarła pandemia COVID-19, zwiększając liczbę osób zagrożonych utratą dachu nad głową w skali całego kraju. Celem autorki niniejszego artykułu jest wprowadzenie w problematykę bezdomności w USA za pomocą studium przypadku dzielnicy Skid Row w Los Angeles i wskazanie, iż fenomen bezdomności stanowi ważny aspekt dla zrozumienia kultury i społeczeństwa amerykańskiego.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call