Abstract
Erken Cumhuriyet Dönemi’nde, matbuat âleminde karikatürist olarak tanınan Ramiz Gökçe’nin ikinci yayını olan Salon (1947-1950) dergisi; yayımladığı edebî ürünlerin yanı sıra kültür, sanat, konser ve sinema haberleri ile dönemine ışık tutar. Dönemin önde gelen ediplerinin yanı sıra genç şair ve hikâyecilere de sayfalarını açan dergi, 2. Dünya Savaşı sonrası Türkiye’deki edebî ortamı göz önüne serer. Tema olarak kadını ele alan ve sanat anlayışını bir çerçeve içinde ilan etmeyen dergi, çok geniş bir konu yelpazesinde yayınlar sunar. Şiirde bireyselliğin gözlemlendiği dergi; sohbet yazılarıyla günlük hayatı ve geçmişi konu edinirken hikâyelerde Muazzez Tahsin Berkant, Cahit Uçuk’la beşerî aşkı, Halikarnas Balıkçısı ve Sait Faik’le toplumcu bir anlayışı yansıtır. Salon dergisinde yayımlanan elli dört hikâyenin otuz beşi bu dört yazara aittir. Dergide on dört hikâye ile en çok eseri yayımlayan Halikarnas Balıkçısı, hikâye külliyatının konu örneklerini sunar. Bazı hikâyeleri sadece mitolojiyi konu edinirken bazıları Ege’nin kıyılarında ve dağlarında yaşayan Türkmenleri konu edinir. Bazı hikâyeleri tarihteki kahraman Türk denizcileridir. Yazarın dergideki hikâyelerinin ortak noktası deniz, adalar, kaçakçılar, balıkçılar, Yunan mitolojisi ve insandır.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
