Abstract
Celem artykułu jest ukazanie i porównanie realizacji wątku opium w prozie Antoniego Ossendowskiego oraz Wacława Sieroszewskiego. Materiał badawczy stanowią utwory osadzone w Chinach lub związane ze społecznością chińską. Artykuł zwraca uwagę na dwa sposoby wykorzystania motywu opium w twórczości autorów. Pierwszym z nich jest uzależnienie od narkotyku będącego istotną częścią życia w Chinach. Opium pełni funkcję rekwizytu, który stanowi element tworzonego krajobrazu. Drugi sposób to ukazanie nałogu jako problemu jednostki oraz wpływu opium na psychikę człowieka i jego otoczenie. Artykuł udowadnia, że nie wszystkie postacie uzależnione kreowane przez autorów przedstawiane były jednowymiarowo, a sięganie przez nie po narkotyk często związane było z trudną sytuacją życiową.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callSimilar Papers
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
