Abstract
Ağızlar, bünyelerinde eskicil sözcükleri yaşatmaları bakımından ölçünlü dilden farklıdırlar. Çalışmada EİMA’da yer alan eskicil sözcükler tespit edilmiştir. Eski Türkçeden gelen sözcükler, DLT’ye bakılarak tespit edilmiş, bu sözcükler GTS’de yer almıyorsa eskicil olarak değerlendirilmiştir. Çalışmada 37 eskicil sözcük tespit edilmiştir. Bu sözcüklerin bir kısmının Eski Türkçedeki biçimleri ile ses ve anlam bakımından farklı olarak kullanıldığı görülmüştür. Sözcük başı /b/ ünsüzünün (bile>bele, bıkın>bıkın, bıldır>bıldır, buturgak>bıtıraK) korunduğu; aynı şekilde sözcük başında k>g değişikliği yaygın olduğu (kadrak > gayrak, küwen- > govan-, kogsak > govaşak, kök > gök, kön- > gön-, köŋlek > göynek, külre-/küldre- > güldürtü) beş sözcükte ise /k/ ünsüzünün korunduğu (kak > kak, kerü > keri, kenzi > kendirik, kepi- > kepir, kes > kes) tespit edilmiştir.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
