Abstract
این تحقیق به منظور بررسی و مقایسه شاخصهای انرژی در تولید گندم آبی تحت تأثیر روشهای مختلف خاکورزی و کاشت اجرا گردید. تحقیق در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در شهرستان اقلید انجام شد. تیمارهای تحقیق عبارت بودند از: خاکورزی مرسوم و کاشت بهصورت بذرپاشی، خاکورزی مرسوم و کاشت با خطیکار همدانی، کم خاکورزی و کاشت با کمبینات، کشت مستقیم با خطیکار جیران صنعت و کشت مستقیم با خطی کار اسفوجیا. اطلاعات مربوط به عملکرد محصول و انرژیهای ورودی و خروجی در هر تیمار برداشت گردید و شاخصهای انرژی شامل راندمان انرژی، افزوده خالص انرژی و بهرهوری انرژی در هر تیمار محاسبه و با هم مقایسه شدند. برای تجزیه و تحلیل دادههای تحقیق از نرم افزار آماری SAS استفاده شد و مقایسه میانگین تیمارها با استفاده از آزمون چند دامنهای دانکن صورت گرفت. نتایج نشان داد که تیمار کم خاکورزی و کاشت با کمبینات بیشترین مقدار نسبت انرژی (1/46) را در بین تیمارهای تحقیق داشت و کمترین میزان نسبت انرژی (1/40) متعلق به تیمارهای خاکورزی مرسوم بود. بیشترین انرژی خالص (47653 مگاژول) مربوط به تیمار کمخاکورزی و کاشت با کمبینات بود و کمترین انرژی خالص (41388 مگاژول) به تیمار خاکورزی مرسوم و کاشت با خطیکار همدانی تعلق گرفت. مقایسه تیمارها از نظر بهرهوری انرژی نیز نشان داد که تیمار کمخاکورزی و کاشت با کمبینات بیشترین بهرهوری انرژی (0/115 کیلوگرم بر مگاژول) را به خود اختصاص داده است و دو تیمار خاکورزی مرسوم دارای کمترین بهرهوری انرژی (0/110 کیلوگرم بر مگاژول) بودند. بنابراین، استفاده از روشهای خاکورزی حفاظتی در تولید گندم آبی میتواند با کاهش انرژی مصرفی باعث افزایش بهرهوری انرژی گردد.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have