Endülüs'te Çocuk Terbiyesi ve Eğitimi

Abstract

Öz. Endülüs Emevî Devleti, İslam'ın Altın Çağı olarak bilinen dönemde (8. ile 15. yüzyıl arası), çocuk terbiyesi ve eğitimine büyük önem veren bir medeniyetin parçasıydı. Bu dönemde, Endülüs Emevîleri bilim, sanat, mimari ve edebiyat alanlarında önemli başarılar elde etmiş ve bu başarıların temelinde eğitim sisteminin etkisi büyük olmuştur. Çocuk terbiyesi, Endülüs Emevî Devleti'nde ahlaki değerlere, dini öğretilere ve sosyal sorumluluklara vurgu yaparak şekillenmiştir. Eğitim, genç bireylerin sadece akademik başarılarını değil, aynı zamanda karakter gelişimini de kapsayan bütünlüklü bir yaklaşımla tasarlanmıştır. Endülüs Emevîleri’nde çocuklar, bilim, matematik, tıp ve dil alanlarında kapsamlı bir eğitim almışlardır. Medrese sistemleri, öğrencilere geniş bir bilgi yelpazesi sunmuş ve öğrencilerin özgün düşünce becerilerini geliştirmelerine olanak tanımıştır. Ayrıca, sanat ve edebiyat alanlarında da özel dersler ve atölye çalışmalarıyla çocukların yaratıcılıkları teşvik edilmiştir. Endülüs Emevîleri, çocuk terbiyesi ve eğitimine verdiği önemle bilinen bir medeniyet olmuştur. Bu dönemdeki eğitim anlayışı, bilgi, ahlaki değerler ve sosyal sorumlulukların entegre edilmesiyle çocukların iyi şekilde yetişmelerini sağlamıştır. Araştırmada Endülüs’te çocuk eğitimine verilen değer, aile, analık, babalık, çocuk terbiyesi ve eğitimi, çocuğun eğitimi sırasında yapılmaması gereken hususlar, çocuğun herhangi bir mesleğe yönlendirilmesi, Endülüs’te çocuk oyunları, çocuk sağlığı ve tedavi yöntemleri, eğitim sistemi, eğitim kurumları hakkında bilgiler verilmeye çalışıldı. Bu alanda fazla bir araştırma yapılmadığı düşünülerek uzun süren bir araştırma sonucunda çeşitli veriler elde edilmiştir.