Ekonomia finansowa jako nauka normalna: ujęcie krytyczne z perspektywy koncepcji paradygmatów Kuhna oraz naukowych programów badawczych Lakatosa

Abstract

Badanie zjawisk i procesów pieniężnych zachodzących w gospodarce stanowi przedmiot zainteresowania szerokiego grona przedstawicieli środowiska akademickiego. Osoby analizujące wskazane zjawiska i procesy, podejmując wysiłek w tym zakresie, uznają go za działalność naukową – prowadzenie badań naukowych. Czy w związku z tym ekonomia finansowa posługuje się oryginalnym zbiorem założeń ontologicznych i epistemologicznych? Czy i jeżeli tak, to co zasługuje na uznanie za paradygmaty ekonomii finansowej? Próby odpowiedzi na te pytania są przedmiotem artykułu poświęconego ocenie ekonomii finansowej z perspektywy filozofii nauki. Odpowiedzi na te pytania pozwolą nie tylko wyodrębnić istotę tego, czym jest ekonomia finansowa, określając w ten sposób jej ontologiczne granice, lecz również z perspektywy epistemologicznej ustalić, czy występuje charakterystyczna dla ekonomii finansowej metoda poznania ich istoty. Artykuł zawiera krytyczną weryfikację ekonomii finansowej z perspektywy filozofii nauki, w szczególności podjęto w Kuhnowskiej konwencji próbę identyfikacji paradygmatów ekonomii finansowej oraz ich krytycznej analizy. Artykuł pozwolił ustalić, że ekonomia finansowa jest nauką normalną, w rozumieniu zaproponowanym przez Thomasa Kuhna, czyli badań wyrastających z jednego lub wielu osiągnięć naukowych przeszłości, które dana społeczność uczonych aktualnie akceptuje i traktuje jako fundament swej dalszej praktyki. W pracy wskazano fundamentalne dzieła, które stanowią twardy rdzeń programu naukowego ekonomii finansowej w rozumieniu założeń naukowych programów badawczych Imre Lakatosa.