Abstract
The objective of this study was to examine the effects of Peace Education Program on the violence tendencies and social problem solving skills of ninth grade students. The research was carried out using a pretest-posttest-follow-up test control group quasi-experimental design. The study group consisted of a total of 142 students (girls n=72, 51%; boys n=70, 49%), 46 (girls n=24, 52%; boys n=22, 48%) of which were in the experimental group, 48 (girls n=24, 50%; boys n=24, 50%) were in the control group and 48 (girls n=24, 50%; boys n=24, 50%) were in the placebo group. The research was carried out at the western region of our country during the 2013-2014 academic year in Anatolian high schools where mostly children of middle socioeconomic status families are educated and where interpersonal conflicts are frequently observed. The ages of the participants ranged between 14 and 16 ( X = 14.70, ss= .53). Violence Tendency Scale and Social Problem-Solving Inventory-Revised were used as measurement instruments. The research findings indicated that violence tendencies of students in the experimental group decreased and social problem solving skills increased significantly in comparison with those of the students in the control and placebo groups.
Highlights
Bu araştırmanın amacı, Barış Eğitimi Programı’nın dokuzuncu sınıf öğrencilerinin şiddet eğilimleri ve sosyal sorun çözme becerileri üzerindeki etkilerinin incelenmesidir
MANCOVA’nın en önemli varsayımlarından biri olan regresyon doğrularının eğiminin eşitliğini test etmek için her bir ortak değişken ve bağımlı değişken arasındaki korelasyonun gruplara göre farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir
Her iki bağımlı değişken için de ortak değişkenler ve bağımsız değişken arasındaki etkileşimlerin anlamlı olmadığını (Regresyon doğrularının eğiminin eşitliğinin sağlandığını) göstermiştir: Şiddet eğilimi öntest ortak değişkeni, şiddet eğilimi [F(2, 133)= 1.372, p= .26] ve sosyal sorun çözme becerisi bağımlı değişkeni [F(2, 133)= .325, p= .72]; sosyal sorun çözme becerisi öntest ortak değişkeni, şiddet eğilimi [F(2, 133)= .562, p= .57] ve sosyal sorun çözme becerisi bağımlı değişkeni açısından [F(2, 133)= 2.423, p= .09]
Summary
Barış Eğitimi Programının Öğrencilerin Şiddet Eğilimleri ve Sosyal Sorun Çözme Becerileri Üzerindeki Etkileri *. Barış Eğitimi Programı’nın dokuzuncu sınıf öğrencilerinin şiddet eğilimleri ve sosyal sorun çözme becerileri üzerindeki etkilerinin incelenmesidir. Öntestsontest-izleme kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Deney grubunda 46 (kız n=24, %52; erkek n=22, %48), kontrol grubunda 48 (kız n=24, %50; erkek n=24, %50) ve plasebo grubunda 48 (kız n=24, %50; erkek n=24, %50) olmak üzere toplam 142 öğrenci (kız n=72, %51; erkek n=70, %49) oluşturmuştur. Araştırma 2013-2014 eğitim-öğretim yılında ülkemizin batı bölgesinde yer alan bir kentin merkezinde bulunan, çoğunlukla orta sosyo-ekonomik düzey ailelerin çocuklarının eğitim gördüğü ve kişilerarası anlaşmazlık olaylarının sık yaşandığı Anadolu liselerinde yürütülmüştür. Deney grubunda yer alan öğrencilerin, kontrol ve plasebo gruplarında yer alan öğrencilere göre, şiddet eğilimlerinin anlamlı düzeyde azaldığını; sosyal sorun çözme becerilerinin ise anlamlı düzeyde arttığını göstermiştir
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
