Efektywność eksploatacji i odnowa składników majątku trwałego

Abstract

Analiza zbiorow czynnikow technicznych, ekonomicznych, finansowych, organizacyjnych i spolecznych wplywających na racjonalnośc gospodarowania majątkiem trwalym wskazuje, iz są one wzajemnie ze sobą powiązane i nigdy nie oddzialują na zmiane warunkow gospodarowania majątkiem trwalym pojedynczo. Kazdy z nich oddzialuje na czynniki pozostale, sam bedąc rownocześnie pod ich wplywem. Niejednokrotnie oddzialywanie to jest roznokierunkowe i przebiega ze zroznicowaną intensywnością, bądź tez naklada sie. Sprawna organizacja i efektywne gospodarowanie nimi stanowią istotny wymog prawidlowego funkcjonowania jednostek gospodarujących. Szeroko rozumiana gospodarka majątkiem trwalym obejmuje calośc zagadnien techniczno–organizacyjno–ewidencyjnych, związanych z jego pozyskaniem, eksploatacją, wykorzystaniem, likwidacją i odnową (reprodukcją) oraz obrotem nim. Celem gospodarki majątkiem trwalym jest takie dzialanie, ktore przy najmniejszym zuzyciu tego zasobu pozwala osiągnąc określony efekt ekonomiczny w postaci zwiekszenia produkcji i obnizki kosztow wlasnych. Ekonomika eksploatacji jest waznym elementem, od ktorego zalezy przetrwanie i poprawne funkcjonowanie calego przedsiebiorstwa. Efektywnośc ściśle polączona jest z eksploatacją, a w efekcie z niezawodnością, jakością i trwalością, poniewaz niezawodnośc i trwalośc majątku trwalego lączona jest z kosztami uzytkowania. Przyjmuje sie, ze charakterystyka ekonomiki eksploatacji majątku trwalego stanowi wplyw wskaźnikow niezawodności i trwalości na ksztaltowanie sie kosztow ponoszonych na obsluge i naprawe skladnikow majątku, w celu utrzymania wymaganego stanu technicznego. Istotnym problemem rozwazanym w pracy jest rosnąca zaleznośc wlaściwości technicznych i ekonomicznych skladnikow majątku od progresji postepu technicznego i technologicznego.