Abstract
Artykuł skupia uwagę na pensjonariuszach wileńskiego przytułku – Szpitala Dzieciątka Jezus w Wilnie. Szpital został założony w 1791 r. Pełnił funkcję przytułku dla dzieci przez cały wiek XIX. Do zakładu trafiały dzieci osierocone i porzucone, dzieci więźniów i zesłańców i pozostawały w nim do 15 roku życia. Był to jedyny tego typu zakład w Wilnie, który przyjmował niemowlęta. Artykuł prezentuje próbę określenia pochodzenia podrzutków i ustalenia przyczyn ich porzucania. Rzuca również światło na rodziców (głównie matki) dzieci trafiających do przytułku. Podstawą analiz jest rękopiśmienny „Dziennik dla wpisywania niemowląt” z lat 1814-1825.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callSimilar Papers
More From: Klio - Czasopismo Poświęcone Dziejom Polski i Powszechnym
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
