Abstract

Sığırcılık, Türkiye’nin nüfusu beslemesinin yanında hayvancılığa dayalı sanayiye et ve süt hammadde temini açısından da önemlidir. Çanakkale’deki sığırcılık ve azalan verimler çerçevesince ortaya konmaya çalışılmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden yararlanılmıştır. Resmi veri ve arşiv taraması, güncel verilerin analizleri kullanılmıştır. Dünya, Türkiye ve Çanakkale’nin sığırcılığa ait verilerden yararlanılmış ve araştırmada ortaya çıkan durumlar sorgulanmıştır.
 Dünyada 1.4 milyara yakın sığır bulunmaktadır ve her yıl 340 milyon tondan fazla et üretimi gerçekleşmektedir. Çanakkale’de ise 216,305 adet kayıtlı sığır bulunmaktadır. Türkiye’deki büyükbaş hayvan varlığında %1,37’lik paya sahiptir. Çanakkale’deki sığırlar; saf kültür ırkı, kültür melezi ve yerli ırk olmak üzere 3 şekilde sayımları yapılmıştır. Bu sayımlardan elde edilen verilere göre sığır varlığının %84,21’i saf kültür ırkı, %9,03’ü kültür melezi ırkı, %6,75’i yerli ırkından oluşmaktadır. Verilere göre Biga ilçesi en önde gelmektedir. Çanakkale’de elde edilen süt gelirlerinin %27’sini, et gelirlerinin %61’ini, deri gelirlerinin %63’ünü karşılamaktadır. 
 Çanakkale ilinde sığırcılık gelirlerinde çok büyük gelir artışı görülse de euro bazlı bakıldığında çok büyük kayıplar oluşmuştur. Çanakkale ilinin ₺ üzerinden 2013’ten 2019’a süt gelirlerinde %139’luk bir artış, et gelirlerinde %113’lük bir artış, deri gelirlerinde %4,51’lik bir azalış gözlenmektedir. Elde edilen sayısal veriler euro kuru üzerinden baktığımızda artmak değil, azalma gözlenmektedir. Süt gelirlerinde %9,90’lık, et gelirlerinde %19,88’lik, deri gelirlerinde ise %54,62’lik gelir kaybı yaşamıştır.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call