Abstract

Współczesny Kościół dostrzega konieczność wzbogacenia przekazu wiary o drogę piękna (via pulchritudinis). Postuluje to nowe Dyrektorium o katechizacji z 2020 roku. Przedstawiając źródła katechezy, wskazuje, iż są nimi nie tylko słowo Boże w Piśmie Świętym i w świętej Tradycji, Magisterium Kościoła, liturgia, świadectwo świętych i męczenników, teologia i kultura chrześcijańska, ale także piękno. Temu ostatniemu poświęca cztery akapity (nr 106–109). Artykuł dokonuje szczegółowej analizy tego tekstu. Odpowiada na pytanie, kto jest źródłem piękna. Ukazuje trzy transcendentalia: prawdę (verum), dobro (bonum) i piękno (pulchrum), które muszą rozbłysnąć, aby przepowiadanie Zmartwychwstałego mogło dotrzeć do głębi ludzkiego serca. W końcu stawia tezę o konieczności wprowadzenia współczesnej katechizacji na drogę piękna. Podkreślenie piękna jako źródła katechezy jest ważnym elementem refleksji podjętej w nowym Dyrektorium. Wiara rodzi się bowiem nie tylko ex auditu, ale także ex visu. Stąd też droga piękna jest bardzo pomocna we współczesnej formacji katechetycznej głęboko osadzonej w kulturze medialnej i cyfrowej.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call