Abstract

Kentler tarih boyunca insanların temel ihtiyaçlarından biri olan su ihtiyacını karşılamak için deniz, ırmak veya göl kenarlarına kurulmuşlardır. Bu nedenle kıyı alanları ile halk ve kent arasında tarih boyunca geliştirilmiş bir iletişim bulunmaktadır. Kentleşmenin artması ile bu ilişki kıyılara her açıdan zarar vermeye başlamıştır. Gelişmiş ülkeler çeşitli yöntemlerle bu durumu en aza indirmiş ve insan-su, kent-deniz ilişkisinin kaybolmasını engellemiştir. Gelişmekte olan ülkeler bu konuda yetersiz kalmıştır. Trabzon dolgu alanları ile denizden uzaklaştırılmıştır. Beşirli mahallesinde yer alan kıyı şeridinde yapılan anket çalışmaları ile kullanıcıların, ulaşım yetersizliği başta olmak üzere, hava kirliliği, koku ve bakımsızlık sorunlarından kaynaklanan kıyı şeridi kullanım alışkanlıklarının azaldığı saptanmıştır. Çalışmada insanların tekrar su ve kıyı ile iletişime geçmesini kolaylaştıracak, bölgenin fauna ve florasına katkı sağlayacak ve şehrin estetik önemini arttırarak bölgenin vurgu noktalarından birisi olmasını sağlayacak bir ekolojik köprü önerilmiştir.

Full Text
Paper version not known

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call

Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.