Abstract
Przedmiot niniejszego opracowania stanowi przedstawienie charakteru prawnego służby duchownego – diakona, wikariusza i proboszcza – w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w RP. Autorka świadomie rezygnuje z analizy statusu prawnego służby biskupa, jako że biskupi diecezjalni zasadniczo pełnią również funkcję proboszcza, co w istotnym stopniu przesądza o ich sytuacji formalnej. Podstawę analizy sytuacji prawnej służby duchownych stanowią akty prawa kościelnego, w tym przede wszystkim Zasadnicze Prawo Wewnętrzne oraz Pragmatyka Służbowa. Urząd duchownego w Kościele Ewangelicko-Augsburskim pochodzi z ustanowienia Bożego, ale ma również swój wymiar prawny określony w Zasadniczym Prawie Wewnętrznym. Kościół luterański uznaje jeden urząd duchowny, który posiada trzy posługi: biskupa, prezbitera i diakona. Urząd kościelny nie jest hierarchiczny i każda z posług urzędu kościelnego jest sobie równa, chociaż różnią się od siebie zakresem obowiązków. Tym, co zespala posługi urzędu kościelnego, jest wspólne prawo do sprawowania władzy kluczy, a przez to w konsekwencji do odpuszczania i zatrzymywania grzechów, głoszenia Ewangelii i sprawowania sakramentów. Ordynacja nie ma charakteru sakramentalnego. Prawo kościelne określa warunki ordynacji, prawa i obowiązki duchownych, a także zasady powoływania na urząd oraz skreślenia z listy duchownych.
Highlights
The aim of this article is to present the legal character of the ministry of the clergy – a deacon, a vicar, and a parish priest – in the Evangelical Church of the Augsburg Confession in the Republic of Poland
Since diocesan bishops typically perform the function of parish priests, which largely determines their formal situation, their legal status is not considered in the present study
The office of the clergyman in the Evangelical Church of the Augsburg Confession comes from God
Summary
Według nauki luterańskiej duchowny jest reprezentantem osoby Chrystusa poprzez sprawowanie w Kościele urzędu zwiastowania Słowa Bożego i udzielania sakramentów świętych. Co spaja posługi urzędu kościelnego jest wspólna władza do sprawowania władzy kluczy, a przez to do odpuszczania i zatrzymywania grzechów, głoszenia Ewangelii i sprawowania sakramentów. Do posługi diakona mogą być powołane przez wyświęcenie (ordynację) osoby (mężczyźni lub kobiety), które: 1) należą do Kościoła i wyznają jego zasady, 2) posiadają obywatelstwo polskie, 3) cieszą się nieposzlakowaną opinią, 4) wykazują się dobrym stanem zdrowia psychicznego i fizycznego, 5) wykazują się przygotowaniem i kompetencjami do służby, którą mają pełnić,. Do posługi prezbitera w Kościele mogą być powołani przez wyświęcenie (ordynację) mężczyźni, którzy: 1) należą do Kościoła i wyznają jego zasady, 2) posiadają obywatelstwo polskie, 3) cieszą się nieposzlakowaną opinią, 4) wykazują się dobrym stanem zdrowia psychicznego i fizycznego, 5) ukończyli akademickie studia teologiczne przepisane Pragmatyką.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have