Cardiovasculaire, respiratoire, gastro-intestinale en gedragseffecten van intraveneuze lidocaïnetoediening bij gezonde paarden bij bewustzijn en evaluatie van de relatie met serumconcentraties van lidocaïne en mono-ethylglycinexylidide

Abstract

Deze studie had als doel de relatie te bepalen tussen de serumconcentraties van lidocaïne/monoethylglycinexylidide (MEGX) en hun effect op de verschillende lichamelijke stelsels bij het paard. Vijf gezonde paarden bij bewustzijn kregen een twee uur durende placebo-intraveneuze infusie gevolgd door een twee uur durende lidocaïne-infusie (bolus van 1,3 mg/kg in tien minuten gevolgd door een constante infusie van 0,05 mg/kg/min). De lidocaïne- en MEGX-serumconcentraties werden om de tien à vijftien minuten gemeten. Het evenwichtsverlies, de spiertrillingen, het ademhalings-, spijsverterings- en cardiovasculaire stelsel werden beoordeeld met behulp van verschillende niet-invasieve methoden. Tijdens de toediening van de lidocaïne-infusie was de gemiddelde (± standaarddeviatie) lidocaïne- en MEGXconcentratie respectievelijk 768,88 ± 93,32 ng/ml en 163,08 ± 108,98 ng/ml. De toediening van een lidocaïne- infusie beïnvloedde significant de aanwezigheid van trillen. Ook veroorzaakte ze een statistisch maar niet-klinisch significante afname van de systolische en diastolische bloeddruk, die beide correleerden met de lidocaïne- en MEGX-serumconcentratie. Verder verhoogde ze eveneens de duodenale contractiefrequentie, die correleerde met de serumlidocaïne-concentratie. In de voorliggende studie werden milde hypotensieve en prokinetische kortetermijneffecten van een lidocaïne-infusie waargenomen.