Abstract
Bu çalışmada kültürel belleğin aktarımı ve kültürel kimliğin oluşturulması bağlamında Türk ve İrlandalı olan iki şairin şiirlerindeki kültürel ortak öğeler ele alınmaktadır. 1995’te Nobel edebiyat ödülünü alan İrlandalı yazar Seamus Heaney ile modern Türk edebiyatının önemli şairlerinden olan Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın şiirlerinin temelinde yer alan konular ve bunların aktarıldığı dilsel/şiirsel özellikler incelenerek bu şiirlerde bireysel bellekten kültürel belleğe geçişin ne şekilde gerçekleştiği irdelenmiştir. Heaney’nin bataklık temalı şiirleri ile Dağlarca’nın Toprak Ana (1950) kitabındaki şiirleri özellikle toprak konusu etrafında dönmektedir. Heaney’nin Bir Doğalcının Ölümü (Death of a Naturalist) (1966) adlı şiir koleksiyonunda yer alan Kazmak (Digging) şiirinde bireysel bir hatıranın yerini yavaş yavaş kültürel belleğe bıraktığı gözlenmektedir. Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın Buğdayın Sesleri ve İstek şiirlerinde de benzer bir geçiş ve zamansal akışkanlık söz konusudur. Kültürel bellek ve kültürel kimlik anlayışlarını yansıtmada hem Heaney hem de Dağlarca’nın toprak ve tarımsal yaşam ile ilgili imgelerden yararlandıkları görülmektedir. Her iki yazarın da şiirlerinde toprağın işlevi, ait oldukları toplumların geçim ve hayat kaynağı olması ve toprakla uğraş sırasında harcanan emek idealize edilip yüceltilmektedir. Şiirlerin, hem kültür aktarımı hem de benlik duygusunun inşasındaki işlevsel yönleri gözlenmiş olup toprağa olan kutsayıcı yaklaşımları şiir ile kültürel bellek arasındaki sembiyotik bağı kanıtlar niteliktedir.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
