Arap Dili Öğretiminde Yüz Yüze ve Uzaktan Öğretimin Değerlendirilmesi

Abstract

İletişim teknolojisindeki gelişmelerle birlikte dijital öğretim imkanları çeşitlenmiş ve uzaktan eğitim uygulamaları yaygınlaşmaya başlamıştır. Öğretimin bazı alanlarında sürdürülen uzaktan eğitim uygulamalarının alanı, pandemiyle birlikte genişlemiş ve eğitim uzaktan yapılmıştır. Böylece uzaktan eğitim uygulamaları, eğitim camiası ve toplum tarafından kabul görmeye ve benimsenmeye başlamıştır. Dahası pandemi sürecinde uzaktan eğitim uygulamalarının birçok avantajı fark edilmiştir. Bu nedenle yüz yüze eğitimin yanında uzaktan eğitimin belirli oranda uygulanması benimsenmiştir. İki öğretim modelinin bir arada uygulandığı modele hibrit veya harmanlanmış öğretim modeli adı verilmektedir. Uzaktan eğitim uygulamaları ve hibrit model, Arapça öğretimi alanında da sürdürülmektedir. Bu bağlamda bu çalışma, Arapça öğretimi alanında uzaktan eğitim ve yüz yüze eğitim uygulamalarını, öğrencilerin bakış açısından, Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi zorunlu Arapça hazırlık sınıfı örneğinde araştırmaktadır. Bu araştırmayla birlikte Arapça öğretimi alanında uygulanacak hibrit eğitim modelinin geliştirilmesine ilişkin verilerin ve sonuçların elde edilmesi amaçlanmaktadır. Nitel bir yöntem izlenen çalışmada açık uçlu sorulardan oluşan anket tekniği kullanılmıştır. Öğrencilerden aldıkları eğitimi müfredatın aktarımı, dil becerilerinin kazandırılması, derste kullanılan yöntem, teknik, ölçme, değerlendirme ve etkinlikler bakımından değerlendirmeleri istenmiştir. Çalışmanın özgün yanı, araştırmayı Arapça öğretimi alanında yapmasıdır. Çalışmada elde edilen temel sonuç, dil eğitiminde esas model olarak yüz yüze eğitimin uygulanması, uzaktan eğitimin ise yardımcı model olarak daha çok ders etkinlikleri alanında kullanılması şeklinde ortaya çıkmıştır. Arapça dil becerilerinin geliştirilmesi açısından bu çalışmada ulaşılan sonuçların, dil becerilerini ayrıntılı inceleyecek daha sonraki çalışmalarda kullanılabileceği düşünülmektedir.