Abstract

Lan honetan Arabako herri izenek gazteleraz erakusten duten azentuera aztertzen da. Badira izen asko azentua hitzaren hasieratik gertuago dutenak hitz bukaeratik baino (adibidez Gardélegi, Etxábarri, Arrízala, Olábezar, Róitegi, Gújuli, eta abar). Beste izen askok, ordea, azentua azkenaurreko silaban dute: Aretxabaléta, Egiléta, Maturána, Urtupíña, Arenáza, Zubillága, Elorriága, Larrinóa, etab. Ezkerralderagoko azentuera ez dator bat gazteleraz nagusi den patroiarekin, hau da, azentua azkenaurreko silaban ezartzen duenarekin. Gure analisia da azentua euskal erroaren azken silaban ezartzen dela. Beraz, hitz elkartuen osaera duten toponimoetan, azentua lehen erroaren azken silaban ezartzen da, eta erro + atzizki(ak) egiturako toponimoetan, erroaren azken silaban. Erdal jatorrizko herri izen gehienek azkenaurreko silaban dute azentua, gazteleraz ohikoena den azentu kokagunean.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call