Anadili olarak Türkçe öğretiminde uzaktan eğitime yönelik öğretmen ve öğrenci görüşleri

Abstract

Bu araştırmada; uzaktan eğitimi ilk defa deneyimleyen Türkçe öğretmeni ve ortaokul öğrencilerinin uzaktan eğitim sürecindeki imkân ve yeterliklerini tespit etmek ve uzaktan eğitimle yürütülen Türkçe derslerine ilişkin görüşlerini ortaya koymak amaçlanmıştır. Bu amaçla araştırma durum çalışması göre tasarlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, 40 Türkçe öğretmeni ve 168 ortaokul öğrencisidir. Araştırma sorularına ilişkin nicel veriler betimleyici istatistiklerle, nitel verilerse içerik analiziyle çözümlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; Türkçe öğretmenleri öğretimin sürdürülebilirliği, dijital içeriklerin rahatça kullanılabilmesi, ekonomik olması, öğrencilerle birebir ilgilenebilme fırsatı sunması açısından; öğrenciler ise salgından korunmak ve eğitimin sürdürülebilirliği bakımından uzaktan eğitimin olumlu olduğunu belirtmiştir. Yine de öğretmenlere göre dört temel dil becerisi yüz yüze iletişimi gerekli kıldığı için uzaktan eğitim şeklinde yürütülen Türkçe dersleri etkisiz kalır ve üstelik uzaktan eğitimde öğrencilerin ders kazanımlarını edinme düzeyini belirlemek de çok zordur. Öğrenciler ise uzaktan eğitimin olumsuz yönleri için genel ağa bağlanamama, donanım yetersizlikleri ve çevrimiçi ortamdan dolayı motive olamama sorunlarını sıralamıştır. Bu sonuçlara göre her iki öğretim şeklinin birbirine üstün tarafları göz önüne alındığında öğretim faaliyetlerinde işlevsel ve faydalı durumlarda öğretmen ve öğrenciler için uzaktan eğitim etkinlikleri düzenlenebilir.