Abstract
این تحقیق با هدف کاهش مصرف کودهای شیمیایی، با تلفیق کودهای زیستی و شیمیایی در زراعت لوبیا در منطقه رشت، در سال زراعی 1391 انجام شد. قالب آزمایش بلوک‌های کامل تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار بود. تیمارها شامل: 1- شاهد (بدون کود)، 2- کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر) و تیمارهای تلفیقی کودهای بیولوژیک شامل جنس‌های sp Bacillus، Pseudomonas sp و Rhizobium sp با کودهای شیمیایی نیتروژن و فسفر به‌صورت 3- رایزوبیوم + سودوموناس و باسیلوس (بیولوژیک) + 100 درصد فسفر، 4- (بیولوژیک)، 5- (بیولوژیک) + 25% فسفر، 6- (بیولوژیک) +50% فسفر، 7- (بیولوژیک) + 75% فسفر، 8- نیتروژن + سودوموناس و باسیلوس + 100% فسفر، 9- نیتروژن+ سودوموناس و باسیلوس10- نیتروژن + سودوموناس و باسیلوس+ 25% فسفر، 11- نیتروژن + سودوموناس و باسیلوس+ 50% فسفر و 12- نیتروژن + سودوموناس و باسیلوس + 75% فسفر بود. نتایج نشان داد تیمارهای آزمایشی اثر معنی‌دار بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد پروتئین داشتند. مقایسه میانگین‌ها نشان داد تیمار حاوی کودهای بیولوژیک+50 درصد کود فسفر و کود شیمیایی نیتروژن (تیمار 8) مناسبتربن تیمار بود که با تیمارهای 100 درصد کود شیمیایی و کود بیولوژیک (تیمارهای 8 و 12) تفاوت معنی‌داری نداشت. سایر صفات کمی و کیفی در تیمارهای فوق نسبت به شاهد برتری داشتند. نهایتا نتایج نشان داد امکان تلفیق کودهای زیستی فسفر با کود شیمیایی فسفر در این شرایط برای تأمین فسفر مورد نیاز محصول وجود دارد. اما کود ریزوبیوم در شرایط این منطقه کارایی مناسبی نداشت و تولید در تیمار ریزوبیوم نسبت به کود شیمیایی، کاهش یافت.
Paper version not known (
Free)
Published Version
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call