Abstract
طراحی، بهرهبرداری و مدیریت بهینه سیستمهای آبیاری قطرهای نیازمند کاربرد ترکیب مناسبی از پارامترهایی مانند دبی قطرهچکانها، فاصله بین قطرهچکانها و لاترالهای آبیاری، عمق توسعه ریشه و ویژگیهای هیدرولیکی خاک است که مطابق با الگوی رشد ریشه در خاک باشند تا آب و مواد غذایی بهمقدار نیاز در اختیار گیاه قرار گیرد. مدلسازی ابعاد پیاز رطوبتی اطراف یک قطرهچکان آبیاری سادهتر و کاربردیتر از اندازهگیریهای آزمایشگاهی یا مزرعهای است، بنابراین در پژوهش حاضر یک مدل تجربی برای برآورد ابعاد پیاز رطوبتی تحت سیستم آبیاری قطرهای پالسی با روش آنالیز ابعادی ارائه شد. مدل تجربی توسعه یافته شامل معادلاتی براساس دبی قطرهچکان، هدایت هیدرولیکی اشباع خاک، حجم آب کاربردی و نسبت پالس آبیاری برای برآورد ابعاد پیاز رطوبتی میباشد. آزمایشهای لازم برای تعیین حداکثر عمق و عرض پیاز رطوبتی در زمانهای مختلف پس از شروع آبیاری در یک خاک رسی انجام گردید. تیمارهای مدیریت پالسی در سه سطح (دو، سه و چهار پالس آبیاری) و زمانبندی قطع جریان در دو سطح (یک و سه برابر زمان وصل جریان) اعمال شدند. مقادیر عمق و عرض پیاز رطوبتی برآوردی توسط مدل تجربی و عددی HYDRUS-2D با مقادیر مشاهداتی مورد مقایسه قرار گرفتند. پارامتر ضریب تعیین (R2) برای مقادیر اندازهگیری شده و برآوردی عمق و عرض پیاز رطوبتی در مدل تجربی 94/0 و 93/0 و در مدل عددی 95/0 و 97/0 بهدست آمد که حاکی از دقت مناسب هردو مدل در برآورد ابعاد پیاز رطوبتی است. همچنین نتایج آنالیز آماری آزمون تیاستیودنت نشان داد که با احتمال 5/99 درصد اختلاف معنیداری بین مقادیر برآوردی مدل تجربی و مقادیر مشاهداتی وجود ندارد. مقادیر آمارههای RMSE، ME و EF حاکی از دقت بالاتر مدل عددی HYDRUS-2D در برآورد ابعاد پیاز رطوبتی بود، ولی باتوجه به سهولت کاربرد و نیاز به پارامترهای ورودی کمتر استفاده از مدل تجربی در طراحی سیستمهای آبیاری قطرهای پالسی توصیه میشود.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
