Abstract

شاخص تأثیر زیست‌محیطی (EIQ) یک روش محاسبه مخاطرات زیست‌محیطی آفت کش ها است. با اندازه گیری شاخص می‌توان به پر مخاطره ترین آفت‌کش استفاده شده از لحاظ زیست‌محیطی در یک منطقه پی برد و با جایگزینی آن با آفت‌کش دیگر، سلامت زیستی جامعه‌ای خاص را تأمین نمود و همچنین می‌توان با معرفی آفت‌کش‌های جایگزین و کم خطر یک محصول خاص، پایداری محصول در جامعه را سبب شد. برای ارزیابی مخطره زیست‌محیطی ناشی از کاربرد آفت‌کش‌ها در این تحقیق شاخص تأثیر زیست‌محیطی (EIQ) و اجزای آن (جز کارگر مزرعه، جز مصرف کننده و جز اکولوژیک) و شاخص تأثیر زیست محیطی مزرعه (EIQ-FUR) مورد استفاده قرار گرفت. مقدار این شاخص برای ماده مؤثره آفت‌کش‌های مصرفی در محصول گندم و جو در شهرستان مشهد تعیین شد و برای مقایسه آفت‌کش‌ها و روش‌های مدیریت آفت، شاخص EIQ-FUR محاسبه گردید. طبق نتایج به دست آمده، بیشترین خطر در جزء مصرف کننده و آبشویی و کارگر مزرعه، مربوط به قارچکش کاربندازیم بود. دیازینون کمترین خطر را در جزء کارگر مزرعه دارا بود. کمترین خطر در جزء مصرف‌کننده و آبشویی مربوط به حشره کش دلتامترین بود. در جزء اکولوژی بیشترین تخریب زیست‌محیطی توسط حشره‌کش دیازینون ایجاد می‌شد. قارچ‌کش کاربندازیم پرمخاطره‌ترین سم مصرفی در بین سموم مورد استفاده در مزارع گندم و جو در شهرستان مشهد شناخته شد. کمترین مقدار میانگین وزنی شاخص EIQ-FUR در کاربرد علف کش‌ها و بیشترین مقدار این شاخص در کاربرد قارچ کش‌ها دیده شد.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call