Abstract
این مقاله محرک های افزایش های آموزش عمومی از جمله اثر هزینه بامول ،را تجزیه و تحلیل میکند. بامول اقتصاد را به دو بخش پیشرو غیرپیشرو تقسیم میکند. بخش پیشرو شامل آن بخش از فعالیت‌های اقتصادی می‌گردد که تکنولوژی در آن به صورت ابداعات تبلور داشته و انباشت سرمایه در آن با فعال کردن صرفه‌های ناشی از مقیاس زمینه افزایش تولید سرانه را فراهم می‌نماید. در سوی مقابل نیز فعالیت‌‌هایی قرار دارند که نقش انسان در آنها پررنگ است و رشد بهره‌وری در آنها تنها بصورت گاه گاه و اتفاقی روی می‌دهد. از نظر بامول آموزش وپرورش در بخش غیرپیشرو جای می‌گیرند. در صنایع غیر پیشرو ، نرخ دستمزد متناسب با نرخ بالاتر دستمزد در بخش پیشرو برای حفظ کارگران علی رغم رشد پایین بهره وری مشابه اثر (ساموئلسون-بالاسا) افزایش می‌یابد و باعث افزایش واحد خدمات در بخش غیرپیشرو می‌شود. این افزایش به افزایش قیمت اضافی در آموزش تبدیل می‌شود و از آنجا که تقاضا برای آموزش بی‌کشش است، این امر باعث افزایش مداوم هزینه‌های عمومی آموزش و پرورش می شود. مطالعه حاضر مقاله ی رشد نامتوازن بامول را مورد بازبینی قرار داده و افزایش ها در بخش آموزش ایران را با استفاده از مدل بامول و روش ARDL طی دوره ی( 1360-1397) بررسی می کند. نتایج بلندمدت و کوتاه‌مدت نشان می‌دهد نه تنها بیماری بامول وجود ندارد، بلکه فزونی دستمزد به بهره‌وری باعث کاهش کاهش هزینه‌های تولید در آن بخش شده و میتواند زمینه‌ی رونق در این بخش شود.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callSimilar Papers
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
