Միջին հայերենի մեջբերվող անորոշ դիմավոր և ընդհանրական դիմավոր միակազմ նախադասությունների քննություն

Abstract

Լեզվական փաստերը վկայում են, որ, կախված խոսքային իրավիճակից, միջին հայերենում 2-րդ դեմքով արտահայտվում են ոչ միայն ընդհանրականդիմավոր, այլև անորոշ-դիմավոր միակազմ նախադասություններ, որոնք, արտահայտության պլանում որոշ ընդհանրություններ ունենալով հանդերձ, բովանդակային պլանում որոշակիորեն տարբերվում են ոչ միայն մեկը մյուսից, այլև միևնույն բայաձևերով արտահայտված երկկազմ նախադասություններից: Նպատակ է հետապնդվում բացահայտելու հիշյալ նախադասությունների արտահայտության և բովանդակության պլանների մի շարք ընդհանրություններ ու տարբերություններ, երևան հանելու լեզվաբանական հետազոտությունների ուղեծրից առայսօր դուրս մնացած անորոշ-դիմավոր նախադասությունների այդ տեսակին բնորոշ առանձնահատկությունները: The linguistic data testify that in the Middle Armenian language, depending upon the speech situation, not only the generalized-personal sentences are used in the second person, but also the one-member indefinite-personal ones, which, having several similarities in the aspect of expression, greatly differ in the aspect of their meaning not only from each other, but also from the two-member sentences with the same verb forms. The given work aims to highlight the similarities and differences between the aspects of expression and content, to display the specificity of this type of indefinitepersonal sentences which are yet not fully studied, thus remaining in the shadow. Лингвистические факты доказывают, что в зависимости от речевой ситуации в среднеармянском языке во 2-м лице употребляются не только обобщенно-личные, но и неопределенно-личные односоставные предложения, которые, имея некоторые общие черты в плане выражения, в определенной степени могут различаться в содержательном плане не только друг от друга, но и от двусоставных предложений, выраженных одинаковыми глагольными формами. Наша цель состоит в том, чтобы выявить ряд общих черт и различий в планах выражения и содержания названных предложений, выявить характерные черты того типа неопределенно-личных предложений, которые остались за пределами лингвистических исследований.