بررسی عیوب انکساری و میدان بینایی در ناشنوایان

Abstract

هدف: بررسی فراوانی عیوب انکساری و نقایص میدان بینایی در دانش‌آموزان دبیرستانی پسر ناشنوای شهر تهران روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 64 نمونه از لحاظ میدان بینایی و عیوب انکساری مورد بررسی قرار گرفتند. همه‌ی افراد ضریب هوشی بالای70 با تست وکسلر مخصوص اطفال، داشتند. نقایص ناشنوایی بر اساس شدت نقص و مدت زمان ایجاد نقص شنوایی تقسیم‌بندی شدند. میدان بینایی با استفاده از دستگاه پریمتر اوتوماتیکHumphrey جهت اندازه‌گیری حساسیت فووه آ، میانگین انحراف و بررسی محدوده تست نیمه میدان گلوکومی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بررسی ما بر روی دانش‌آموزان ناشنوا نشانگر میزان بالای میدان بینایی غیر طبیعی در افراد ناشنوا نسبت به جامعه شنوا است. نتایج حاکی از این است که در 50 درصد آنها ناشنوایی عمیق وجود داشت. نقص مادرزادی و اکتسابی شنوایی به ترتیب در(10/9%)57 و 89/1%)7 نفر مشاهده شد. نقایص میدان بینایی بر اساس تست نیمه میدان گلوکومی، میانگین انحراف و حساسیت فووه آ به ترتیب 31/2%، 60/09% و 40/6% بود. هیچکدام از فاکتورهای غیرطبیعی نظیر حساسیت فووه­ آ، تست نیمه میدان گلوکومی و میانگین انحراف رابطه­ای با نوع نقص شنوایی وشدت آن در افراد ناشنوا نداشت. بیشترین فراوانی عیوب انکساری، در هایپروپیا آستیگماتیسم (37/5%)و کمترین میزان فراوانی نیز بیماران در افراد مایوپیا می‌باشد (9/4%). تنها 12/5 درصد از دانشجویان کم شنوا بهترین حدت بینایی دور تصحیح شده کمتر از 10/10 داشتند. نتیجه­ گیری: فراوانی بیشتر نقایص حساسیت فووه آ نسبت به سایر نقایص میدان بینایی در افراد ناشنوا، می‌تواند نشان‌دهنده فراوانی بیشتر نقایص در مرکز سیستم بینایی نسبت به محیط آنها باشد. که این نشان می­ دهد یک فرد ناشنوا نسبت به افراد شنوا ،دارای ریسک بیشتری برای ابنرمالیتی‌های میدان بینایی می‌باشد.