Εκτίμηση της οικολογικής ποιότητας των απορροών από διαφορετικές μεθόδους επεξεργασίας των ελαιουργικών αποβλήτων

Abstract

Η Ελλάδα α?οτελεί μία α?ό τις βασικές ελαιο?αραγωγικές χώρες, καλύ?τοντας το 17% της ?αγκόσμιας ?αραγωγής. Η ?αραγωγική διαδικασία λαμβάνει χώρα σε ελαιοτριβεία φυγοκεντρικού τύ?ου τριών φάσεων και δύο φάσεων. Στην ?ρώτη ?ερί?τωση, ?αράγονται τρεις εκροές, το ελαιόλαδο, το υγρό α?όβλητο και η ?αχύρευστη ελαιο?υρήνα. Στη δεύτερη ?ερί?τωση, εκτός α?ό το ελαιόλαδο ?ροκύ?τει και ένα ?αχύρευστο ?αρα?ροϊόν, η υγρή ελαιο?υρήνα. Τα ?αρα?ροϊόντα της ελαιο?αραγωγικής διαδικασίας, λόγω της α?ευθείας διάθεσης στο έδαφος ή στα ?οτάμια ή στη θάλασσα, ε?ιδρούν δυσμενώς και στο ?εριβάλλον λόγω του υψηλού οργανικού φορτίου και της τοξικής δράσης ορισμένων συστατικών τους. Για το λόγο αυτό υ?άρχουν ολυάριθμες βιβλιογραφικές αναφορές σχετικές με μεθόδους ε?εξεργασίας του α?οβλήτου, ?ου αφορούν σε φυσικές, χημικές, βιολογικές μεθόδους, με τις τελευταίες να είναι ?ιο διαδεδομένες και να θεωρούνται ?ιο α?οτελεσματικές. Η ?αρούσα μελέτη στοχεύει στην εκτίμηση του κινδύνου του ελαιουργικού α?οβλήτου για το υδάτινο οικοσύστημα και της α?οτελεσματικότητας τριών βιολογικών μεθόδων ε?εξεργασίας του, ως ?ρος τη μείωση της τοξικότητας, με σκο?ό την ασφαλή διάθεση στο ?εριβάλλον. Πραγματο?οιήθηκαν μετρήσεις των φυσικοχημικών ?αραμέτρων των α?ορροών ?ου ?ροέκυψαν α?ό την ε?εξεργασία του α?οβλήτου με τον μύκητα Pleurotus ostreatus, καθώς και α?ό την αναερόβια ε?εξεργασία σε αντιδραστήρες για ?αραγωγή υδρογόνου και μεθανίου. Η α?οτελεσματικότητα των μεθόδων ελέγχθηκε μέσω της οικοτοξικολογικής ροσέγγισης με τη χρήση των μικροβιοτεστ Thamnotoxkit F και Daphtoxkit FTM pulex και του τεστ τοξικότητας με έμβρυα ιχθύος (Danio rerio). Θα ?ρέ?ει να ε?ισημανθεί ότι ανάλογη ολοκληρωμένη μελέτη τοξικότητας των α?οβλήτων των ελαιουργείων δεν έχει γίνει στη χώρα μας, γεγονός ?ου καθιστά την όλη ?ροσ?άθεια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΝ ΑΠΟΡΡΟΝ ΑΠΟ 2ΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟ2ΟΥΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΝ ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΝ ΑΠΟΒΛΗΤΝ 10 Λήφθηκαν 7 δείγματα ανε?εξέργαστου ελαιουργικού α?οβλήτου, 16 δείγματα α?ό την ε?εξεργασία με P. ostreatus, 50 δείγματα α?ό τον αναερόβιο αντιδραστήρα για ?αραγωγή υδρογόνου και 25 α?ό τον αντιδραστήρα για αραγωγή μεθανίου. Η ε?ί?τωση του ελαιουργικού α?οβλήτου στα υδάτινα οικοσυστήματα και συγκεκριμένα σε ?οτάμι, ?ραγματο?οιήθηκε με την εφαρμογή της μεθοδολογίας για την εκτίμηση κινδύνου, μέσω του λόγου RQ (Risk Quotient) α?ό ό?ου ?ροέκυψε ότι ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα υψηλός. Η φυσικοχημική ανάλυση των δειγμάτων έδειξε υψηλές τιμές στις αραμέτρους ?ου αναλύθηκαν, ακόμα και μετά την ε?εξεργασία, καθώς και μεγάλη διακύμανση αυτών σε δείγματα της ίδιας κατηγορίας. Α?ό τους ελέγχους τοξικότητας ?ου εφαρμόστηκαν, υ?ολογίσθηκαν οι τιμές τοξικότητας LC50 και εν συνεχεία οι τοξικές μονάδες (ΤU). Μέσω αυτών, το ελαιουργικό α?όβλητο κατατάσσεται στην κατηγορία ??ολύ τοξικό? (D. pulex) και ?εξαιρετικά τοξικό? (Τ. platyurus και D. rerio), με τιμές ΤU να κυμαίνονται α?ό 60,2 – 330,9. Η τοξικότητα συνδέεται άμεσα με τις φαινόλες, τα νιτρώδη, τα αμμωνιακά, τις τανίνες, τα θειικά ιόντα, τα ολικά χλωριόντα και τα ολικά διαλυμένα στερεά.