Abstract

Η παρούσα μελέτη είχε ως στόχο την ανάδειξη των τρόπων με τους οποίους κατασκευάζεται η αστυνομική βία στο λόγο νέων ενηλίκων στο ελληνικό πλαίσιο. Η εστίαση της έρευνας ήταν κυρίως στις κατασκευές της αιτιογένεσης του φαινομένου, και στην ανάδειξη των ρητορικών και μακροκοινωνικών (ιδεολογικών) συνεπειών αυτών των κατασκευών. Τα δεδομένα προήλθαν από δεκαεπτά (17) ατομικές συνεντεύξεις με νέους, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν διαδικτυακά λόγω των περιορισμών που επιβλήθηκαν στο πλαίσιο της διαχείρισης της πανδημίας  του COVID-19. Η ανάλυση βασίστηκε στις αρχές της κριτικής λογοψυχολογίας και ανέδειξε τέσσερις κύριες επιχειρηματολογικές γραμμές τις οποίες κινητοποίησαν οι συμμετέχουσες/-οντες για να ερμηνεύσουν την αστυνομική βία: Η πρώτη επιχειρηματολογική γραμμή αφορούσε την προσωπικότητα και τις ατομικές διαφορές μεταξύ αστυνομικών, η δεύτερη εστίαζε στην αστυνομική κουλτούρα και τις διαδικασίες εκπαίδευσης, η τρίτη επικεντρωνόταν στο ρόλο της αστυνομίας ως κρατικού/συστημικού θεσμού και η τέταρτη εξέταζε το φαινόμενο ως αποτέλεσμα διομαδικής σύγκρουσης. Τα ευρήματα συζητιούνται αναφορικά με την ευθύνη της δράσης που κατασκευάζουν κάθε φορά και τη δυνητική συνεισφορά τους στην καταδίκη ή τη νομιμοποίηση και την κανονικοποίηση της αστυνομικής βίας.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call