اثر سطوح مختلف پلیآکریلیک و هیومیک اسید بر پایداری خاکدانهها و رطوبت ظرفیت مزرعهای خاکهای شور و سدیمی

Abstract

خاک‌های شور و سدیمی ساختمان ضعیفی دارند. ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی این خاک‌ها با استفاده از اصلاح‌کننده‌های مختلف قابل اصلاح است. با مصرف اصلاح­کننده‌های آلی پایداری خاکدانه‌ها، ظرفیت نگهداری آب خاک و درصد رطوبت قابل‌استفاده برای گیاه افزایش می‌یابد. برای کاهش مصرف آب در کشاورزی و بهبود ساختمان خاک در خاک‌های متاثر از نمک استفاده از پلیمرهای محلول در آب و کودهای حاوی اسید هیومیک مناسب است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر پلی­آکریلیک اسید و هیومیک اسید بر پایداری خاکدانه‌ها و رطوبت ظرفیت مزرعه‌ای در خاک‌های شور و سدیمی بود. این پژوهش با استفاده از چهار سطح شوری 10، 20، 30 و 40 دسی زیمنس بر متر و کاربرد دو نوع اصلاح‌کننده (هیومیک اسید و پلی­اکریلیک اسید) در چهار سطح (صفر، 2/0، 4/0و 8/0 درصد وزنی) به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه‌ای اجرا شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر پایداری خاکدانه‌ها در شوری 10 دسی زیمنس بر متر و در سطح 8/0 درصد پلی­آکریلیک و هیومیک اسید و به ترتیب 13/3 و 51/1 میلی‌متر بود. بیشترین مقدار رطوبت ظرفیت مزرعه در سطح شوری 40 دسی‌زیمنس بر متر و مقدار 8/0 درصد پلی­آکریلیک و هیومیک اسید به­ترتیب 65/26 و 65/25 درصد اندازه‌گیری شد.