Abstract
W artykule podjęto próbę interpretacji intymnej liryki miłosnej Tarasa Szewczenki w kontekście psychologiczno-symbolicznej biografii poety. Okazuje się, że kreowanie obrazów ukochanych kobiet w poezji Szewczenki jest uwarunkowane archetypiczną postacią Wielkiej Matki, która utrzymuje równowagę wartości duchowych w zakresie sacrum/profanum. Powoduje to konsekwentne przeciwstawianie się bohaterek lirycznych: tych idealnych — tym demonicznym.
Full Text 
Sign-in/Register to access full text options
Sign-in/Register to access full text options 
Published version (
Free)
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
