دو کمربند کوهزایی زاگرس و کپه داغ از نظر ساختاری شباهتهای بسیاری دارند. در هر دو منطقه تاقدیسها بوسیله گسلهای عرضی با روند غالب شمال-باختر-جنوبخاور بریده شدهاند. راستای مایل این گسلها نسبت به جهت تنش بیشینه، موجب چرخش پادساعتگرد بلوکها میشود که کوتاهشدگی در عرض و کشیدگی در راستای کمربند را در خود جای میدهد. اما گسلهای راستالغز این دو منطقه تاثیر متفاوتی را بر روی محور تاقدیسها نشان میدهد. به منظور درک بهتر تکامل ساختارهای وابسته به چرخش بلوکها و تاثیر گسل های راستالغز بر روی کمربند چینخورده-رانده؛ دو مدل فیزیکی با پنج بلوک مایل، با لایه های متفاوت و متناسب با چینهشناسی دو زون ساختاری، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مدلسازی آنالوگ بیانگر تاثیر لایه های شکل پذیر بر چگونگی بروز سطحی گسلها و چرخش محور چین ها است. در منطقه زاگرس به دلیل وجود افقهای شکلپذیر (همانند سازند هرمز) جابجایی در راستای گسلهای راستالغز پیسنگی عمدتا به صورت انحنای محور چینخوردگی ها دیده میشود. اما در کپهداغ به دلیل کمتر بودن لایههای شکلپذیر این جابجایی در سطح به صورت بریدگی محور چینها نمایان است. رخنمون گسلها در سطح در کپه داغ نسبت به زاگرس پیوسته تر، درازا و جابجایی بیشتری دارد.
Read full abstract