Ülkeler arasında yerel düzeyde e-devlet ’in benimsenmesi ve geliştirilmesi hususunda belirgin farklılıkların oluşmaktadır. Söz konusu farklılıklar üzerinde ise ulusal düzeyde e-devlet gelişmişlik düzeyi başta olmak üzere çeşitli sosyoekonomik, politik ve demografik unsurlar etkili olmaktadır. Ancak yapılan çalışmaların belirleyici bir unsur olarak özellikle ulusal düzeyde e-devlet gelişmişlik düzeyinin yereldeki gelişimleri etkileme düzeylerini yeterli ölçüde açıklamadığı gözlenmektedir. Fakat demografik, politik, yönetsel, mali ve teknik kapasite gibi yerel e-devletin gelişimi üzerinde etkili olan etmenler doğrudan ya da dolaylı olarak ulusal düzeyde kamusal mal ve hizmet sunumunu gerçekleştiren kamu kurumları, özel sektör ve sivil toplumun e-devleti benimseme ve geliştirme düzeyi ile bağlantıldır. Bu kapsamda çalışmanın temel amacı farklı boyutları (e-bilgi, e-servis ve e-katılım gibi) itibariyle ulusal e-devlet gelişim düzeyinin yerel dijital değişim ile ilişki boyutu ve etki düzeyini incelemektir. Bu amaçla çalışmada Birleşmiş Milletler E-Devlet Gelişim Anketi (2020) kapsamında açıklanan bilimsel veriler çerçevesinde karşılaştırmalı ülke örnekleri üzerinden ulusal ve yerel e-devlet gelişim düzeyleri mukayese edilerek, yerel e-devlet gelişim üzerinde merkezi düzeydeki gelişmişliğin anlamlı bir farklılaşmaya sebep olup olmadığı sorgulanmaktadır. Bu amacı gerçekleştirmek için Sıralı (ordinal) Regresyon Analizinden faydalanılmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen sonuç ise e-katılım ve çevrim içi hizmetlerden ziyade ulusal telekominasyon alt yapısının ve beşeri sermayenin yerel e-devletinde temel belirleyicisi olduğudur.
Read full abstract