Theological Issues Research Articles

Hermeneutyka ciągłości jako narzędzie interpretacji teologii stworzenia w wybranych wypowiedziach Magisterium Kościoła

The choice between the hermeneutics of continuity and the hermeneutics of rupture as a tool for interpreting theological issues is a very current topic in the context of the challenges facing the Church today. Although the very concept of “hermeneutics of continuity” was coined by Pope Benedict XVI, its practical application has characterized the magisterium of the Church since antiquity. The problem of choosing a hermeneutical model also touches upon the theology of creation. The article indicates the importance of the interpretation of the theology of creation for contemporary theological and anthropological discourse. It further touches on the problem of selecting hermeneutics appropriate for Catholic theology and shows the hermeneutics of continuity as a tool used by Roman popes over the centuries to interpret the theology of creation.

Māturīdite Scholar Abū Isḥāq al-Ṣaffār’s Understanding of Kalām Based on al-asmāʾ al-ḥusnā

Seen in four verses of the Qurʾān and two different versions of a ḥadīth narrated by the Abū Hurayra (d. 57/678), al-Asmāʾ al-ḥusnā is an expression that refers to the beautiful or most beautiful names of Allah. Since the earliest periods of Islam, Muslim scholars have written various books focusing on issues, such as al-asmāʾ al-ḥusnā', the meanings of these names and praying with these names. The book Tafsīr al-asmāʾ al-ḥusnā, written by the Abū Isḥāq al-Zajjāj (d. 311/923), a scholar specializing in language and syntax, is the first known work devoted to this subject. Similarly, the book al-Asmāʾ wa-l-ṣifāt by Ashʿarī theologian ʿAbd al-Qāhir al-Baghdādī (d. 429/1037-38) addresses the same subject. The present study discusses Māturīdite scholar Abū Ishāk al-Saffār's (d. 534/1139) understanding of Kalām based on his interpretation of al-asmāʾ al-ḥusnā. Approximately one-third of his theology book called Talkhīṣ al-adilla li-qawāʿid al-tawḥīd is composed of his interpretation of al-asmāʾ al-ḥusnā. An examination of the related sections in it reveals that al-Saffār attempts to explain the issue of divinity based on one hundred seventy-seven al-asmāʾ al-ḥusnā. al-Saffār first explains the divine names provided in alphabetical order from a semantic perspective. Afterward, he explains each holy name theologically by linking it to a related subject in theology. An analysis of his book Talkhīṣ al-adilla would reveal that he deals with all other theology issues in connection with the beautiful names of God, except for the subject of the caliphate. Because no other work is known to have addressed the beautiful names of God in such detail in the Ḥanafite-Māturīdite theological literature before al-Saffār, we decided to investigate what he offered in his work further. This article aims to introduce and evaluate his understanding of theology based on his interpretation of al-asmāʾ al-ḥusnā. Thus, the originality of his book will be considered within the framework of the literature of al-asmāʾ al-ḥusnā.

Mâtürîdî Âlimi Ebû İshâk es-Saffâr’ın Esmâ-i Hüsnâya Dayanan Kelâm Anlayışı

Esmâ-i hüsnâ, Kur’ân’da dört âyette ve Ebû Hüreyre’den (öl. 57/678) rivayet edilen bir hadisin farklı iki versi-yonunda yer alan Allah’ın güzel/en güzel isimleri anlamında bir ifadedir. Esmâ-i hüsnânın hangi isimler olduğu, bu isimlerin anlamları ve bu isimlerle dua etme gibi konuları içeren kitaplar, erken dönemlerden itibaren İslâm âlimleri tarafından kaleme alınmıştır. Lugat ve nahiv âlimi Ebû İshak ez-Zeccâc’ın (öl. 311/923) Tefsîru esmâ’illâhi’l-hüsnâ adlı eseri, bu konuya tahsis edilmiş bilinen ilk çalışmadır. Eş‘âri kelâmcısı Abdülkāhir el-Bağdâdî’nin (öl. 429/1037-38) el-Esmâʾ ve’ṣ-ṣıfât adlı eseri de aynı konuya dairdir. Bu çalışma-da, Mâtürîdî âlimi Ebû İshâk es-Saffâr’ın (öl. 534/1139) esmâ-i hüsna yorumu çerçevesinde kelâm anlayışı ele alınmıştır. Onun Telḫîṣü’l-edille li-ḳavâʿidi’t-tevḥîd adlı kelâm eserinin yaklaşık üçte birlik bir kısmını esmâ-i hüsnâ yorumu oluşturmaktadır. Bu bölüm incelendiğinde Saffâr’ın ulûhiyet konusunu 177 esmâ-i hüsnâyı esas alarak izah etmeye çalıştığı görülmektedir. Saffâr, alfabetik bir sıra içerisinde ele aldığı ilâhî isimleri öncelikle lugavî (semantik) yönden açıklamaktadır. Sonrasında ise incelediği ilahî ismi, bir kelâm konusu ile bağlantı kurarak kelâmî perspektifle izah etmektedir. Onun eseri incelendiğinde hilâfet konusu hariç diğer kelâm bahislerini, esmâ-i hüsna ile bağlantılı kurarak ele aldığı anlaşılmaktadır. Saffâr öncesi Hanefî-Mâtürîdî kelâm literatürü içinde esmâ-i hüsnânın bu kadar kapsamlı ele alındığı başka bir eserin bilinmeme-si, bizi bu konu özelinde araştırma yapmaya yöneltmiştir. Bu makalede onun esmâ-i hüsnâ temelli kelâm anlayışı tanıtılmaya ve değerlendirilmeye çalışılacaktır. Böylece esmâ-i hüsnâ literatürü çerçevesinde onun eserinin özgünlüğü de ele alınmış olacaktır.

A Conventionalist Approach to Human Actions in Classical Kalam With Regards To the Theory of Motion in Modern Anatomy

İslâm düşüncesinde var olan kelâmî meselelere yeni yaklaşımların geliştirilebilmesi için varlık alanını açıklama hususunda bilim adamları tarafından yürütülen nazarî tartışmalarda bilimin verilerini dikkate almak gerekir. Öyle ki İslâm dininin esaslarını temellendirip savunma vazifesini üstelenen kelâm âlimleri hem varlığı hem de Allah’ın âyetlerini anlamada bilimle iç içe bir teoloji oluşturmuşlardır. Günümüze baktığımızda bilimin geçtiğimiz yüzyılda gerçekleştirdiği keşif ve kuramlarla geçmişe göre ciddi bir ilerleme katettiğini görüyoruz. Her bilim, kendi problem alanında kalmak, kendi yöntemini ve kimliğini korumak kaydıyla, diğer disiplinlerin yöntemlerinden ve verilerinden yararlanma imkânına sahiptir. Kelâm ilmi açısından bakıldığında, onun da kendi problem alanında kalarak diğer disiplinlerin yöntem ve verilerinden yararlanmaya imkân tanıdığını söyleyebiliriz. 
 Modern bilim açısından bakıldığında hareket sistemi, canlıların hareket etmesini sağlayan yapılar birliğidir. İskelet sisteminin yapıları olan kemikler ve eklemler, hareket sisteminin pasif elemanlarıdır. Kaslar ise hareket sisteminin aktif elemanları olup kemik ve eklemlere etki ederek vücudun hareketini sağlar. Kas dokusu kemiklere yapışarak vücuda şekil verirken aynı zamanda hareket işinin ortaya çıkmasını sağlar. Hareketi sağlayan en önemli sistemlerden biri de sinir sistemidir. Çünkü bir insanda hareketin olması için kasların kasılması, kasların kasılması için de kasların uyartı alması gerekmektedir. İşte bu kasılmanın meydana gelmesini sağlayan sistem sinir sistemidir. İnsan vücudunda kasılmanın gerçekleşebilmesi için enerji de gerekir. Kaslar enerjilerini ilk olarak kas hücrelerinde hazır bulunan ATP molekülünden sağlayarak hareket için enerji oluşturur.
 Klasik kelâm âlimlerinin hareket teorilerine bakıldığında insan fiillerinin meydana gelmesini kudret kavramı üzerinden şekillendirdikleri görülmektedir. Âlimler, kudreti yapısı itibariyle mâna ve bedensel sağlamlık diye ayırırken, mâhiyeti itibariyle araz nitelemesini yapmışlardır. Bu bağlamda kelâmcıların insan fiillerinin oluşumu için zorunlu olarak kabul ettikleri kudretin günümüz bilimindeki karşılığının hareket sistemi olduğunu söyleyebiliriz. Âlimlerin insan fiilinin meydana gelmesi için kudretin bir yapısı olarak kabul ettikleri mana, günümüz biliminin hareket sistemi çerçevesinde ele alındığında, kasları harekete geçiren elektriksel aktivite olarak kabul edilebilir. Kelâm âlimlerinin kudret tanımlarında fiziksel yetkinliğe de vurgu yaptıkları görülmektedir. Bu noktada Eş’ariler uzuvların selameti, Mu’tezile, organların bulunması ve onların afetlerden uzak olması, Mâturîdîler de vasıtaların sağlıklı olması şeklinde bir tanım sergilemişlerdir. Bu kavramlarla kelâm âlimleri, insanın hareketi yapabilmesi için bedeni yeterliliğe de sahip olmasını kastetmişlerdir. Bilimsel olarak hareket sisteminde biyolojik ve fiziksel yeterlilik olarak kabul edilen yapılar, iskelet sistemi, kaslar ve sinir sistemidir. Dolayısıyla kelâm âlimlerinin kudret tanımında vurguladıkları fiziki donanımın sağlamlığının, bilimsel açıdan iskelet sistemi, kaslar ve sinir sistemine tekabül ettiğini söyleyebiliriz. Kelâm âlimlerinin kudret konusunda tartıştıkları konulardan biri de kudretin arazlığı meselesidir. Onların, kudreti araz nitelemelerinin nedeni, onun geçiciliğine vurgu yapmak ve bunun Allah tarafından yaratıldığını ortaya koymaktır. Öyle ki modern bilime bakıldığında insan uzuvlarının hareket etmesi için beyinde elektriksel aktivitenin oluşması gerekmektedir. Bu elektriksel aktivitenin meydana gelmesi de insandan bağımsızdır. Elektriksel aktivitenin insandan bağımsız bir şekilde meydana gelmesi, kelâm âlimlerinin araz nitelemesine uyduğunu göstermektedir. Netice itibariyle kelâm âlimlerinin insan hareketi için oluşturdukları kudret teorisinin günümüz biliminin ortaya koyduğu hareket sisteminde bir karşılığının olduğunu söyleyebiliriz.

The Source Value of Sunnah in The Kalām -In The Context of Juwaynī and Ghazzālī’s Understandings of Report-

İtikadî meselelere ilişkin hükümlerin belirlenmesinde başvurulan kaynaklardan ikincisi olarak Sünnet, dinin aslını teşkil eden Kitab’ın da açıklayıcısı olması bakımından kelâmda önemli bir konuma sahip olmuştur. Ayrıca Kitab’ta Hz. Peygamber’e itaat edilmesine ve onun verdiği hükümlerin kabul edilmesine yönelik ifadeler ile birlikte Hz. Peygamber’in kelâmda tartışma konusu olan ve Kitab’ta açıkça belirtilmeyen itikadî meselelerle ilgili hadisleri, kelâmda kaynaklık vasfı taşımaktadır.
 Kelâmcılar, öncelikle Sünnet’in kaynaklık vasfına yaptığı atıflarla Sünnet’in konumunu ve otoritesini belirginleştirmişlerdir. Sonrasında ise itikadî meseleler Sünnet’in konumu göz önünde bulundurularak Hz. Peygamber’in hadisleriyle delillendirilmiş ve izah edilmiştir. Bu anlamda Hz. Peygamber’in sünneti, itikadî nitelikli tartışmalarda başvurulan bir delil olmak üzere kelâmın kaynakları arasında haber kavramıyla yer edinmiştir.
 Kelâmcılar, iddialarını delillendirmenin yanında karşı tarafın temel prensiplerini çürütmek için de Sünnet’ten faydalanmışlardır. Böylece itikadî meselelerle ilgili ileri sürülen görüşler üzerinde dinin temel ilkelerini ifade eden Sünnet, denetleyici bir rol üstlenmiş ve öne sürülen iddiaların Sünnet’e uygunluğu aranmıştır. Sünnet’e aykırı değerlendirilen düşünceler, itikadî açıdan problemli kabul edilmiştir. Bununla birlikte Hz. Peygamber kaynaklı haberler ifade ettiği bilgi değeri bakımından kelâmda ayrıca irdelenmiştir.
 Kelâmın bir yöntem olarak sorgulanan meşruiyeti de kelâmî perspektifi benimseyenler tarafından Sünnet’le desteklenmiştir. Zira akıl ve vahyi birlikte içeren en önemli kaynak Sünnet’tir. Hz. Peygamber, nübüvvet görevinin gereği, kendisine vahyedilen hakikatleri olduğu gibi insanlara tebliğ etmiştir. Diğer taraftan o yine peygamberlik görevinin bir gereği olarak bu hakikatlerin yorumlanıp izah edilmesinde zaman zaman aklî ve mantıkî prensiplere işaret eden bir yaklaşım sergileyerek Sünnet’i ortaya koymuştur. Bu şekliyle Sünnet aklın kullanımına ilişkin örnekler vermektedir.
 Kitab’la birlikte Hz. Peygamber ve sahabenin genel yaklaşımlarına bağlılık gösteren toplum için Sünnet, dini anlama şeklinin ve itikadî meselelere yaklaşım tarzının tanımlayıcı kimliğini oluşturmuştur. Bu anlayış şeklini paylaşan kelâmcılar, siyasî/itikadî tartışmalarda Sünnet’e başvurmuş ve meseleleri Sünnet çerçevesinde değerlendirmişlerdir. Böylece öne sürülen itikadî iddialar sebebiyle Müslümanlar arasında yaşanacak kırılmalar ve Müslüman toplumun dağılması engellenmiştir. Bu anlamda Sünnet, kelâmcıların iddialarını dayandırdıkları kaynak olmanın ötesinde Müslüman toplumu kapsayıcı ve bağlayıcı ilkeler etrafında birleştiren, herhangi bir ayrık ve aykırı itikadî tavrın tezahür etmesine de engel teşkil eden, dinin anlaşılır, yaşanılır ve sürdürülebilir yorum şeklini yansıtmaktadır.
 Zikri geçen açılardan kelâmda Sünnet, esasen bir prensipler bütününe karşılık gelmektedir ve kelâmcılar, itikadî tartışmalarda ya da itikadî değerler üzerinden değerlendirilen siyasî ayrışmalarda bu prensipler bütününü takip etmişlerdir.
 Ehl-i Sünnet kelâmının sistematik bir yapıya kavuşmasında önemli katkılar sağlayan kelâmcılar olarak Cüveynî ve Gazzâlî itikadî konuları, takip ettikleri kelâmî geleneğe uygun şekilde, Sünnet’in kaynaklık vasfını göz önünde bulundurarak yorumlamış ve savundukları görüşleri Sünnet’ten istinbat ettikleri delillerle temellendirmişlerdir. Dolayısıyla sünnî kelâm açısından Sünnet’in kaynaklık değeri, Ehl-i Sünnet kelâmına yön veren Cüveynî ve Gazzâlî ile ilgili yapılacak bir okumayla net olarak anlaşılmaktadır.

Beberapa Isu Teologi dan Syari’ah dalam Perspektif Islam dan Agama Samawi Lainnya: Studi Kasus Pemikiran M. Quraish Shihab

This article discusses the comparison of Islamic perspective and other religious perspectives regarding some theological and sharia issues, taking Quraish Shihab’s thought as a case in point. Using a descriptive-analytic method, this study answers how his thoughts about some issues of theology and shari’a are similar with or different from other religious perspectives. This article finds that the theological and sharia themes that are carried by M. Quraish Shihab are related to texts such as in other religions, especially through the theme of unifying God, respecting for others, establishing prayer, prohibition of killing and doing heinous, qishāsh law, fasting, spirituality, and alms. Intertextual thinking is useful for bringing together interfaith themes that emphasize the unity of sources and the close relation of religions to one another.

Disability in Islam: a Sufi perspective

In Islam, the issue of disability and vulnerability has only been addressed at the sociological or theological-legal level. The studies mainly highlighted the societal nature of disability and the legal issues faced by vulnerable groups, with theological issues thus remaining intimately linked to legal issues. Vulnerability is a positive notion present in the Qur’an and hadith, generating legislation for deficient individuals that insist on the duties that fall to the society. The objective of this communication will thus be to examine precisely the possibility based on the spiritual dimension of making a theology of vulnerability in Islam. Sufism in particular appears to be a fundamental reading key and remains a broad field of investigation to be explored in the investigation of the question. Sufism places the vulnerability of human beings at the heart of their spiritual journey since it participates in their ontological condition as servants, the only guarantee of the emergence of God’s power and presence among us. The interest will therefore be to understand to what extent the teachings of Sufism can offer a contribution for disability discourse.

The Romanian Peace Movements as Ecumenical Initiatives Reflected in Református Szemle

"The Bucharest Conference convened by Iustinian, the Patriarch of the Romani-an Orthodox Church, on 23 June 1949 marked the starting point of meetings be-tween the leaders of the Christian and non-Christian faiths in the country, and, ac-cording to the higher orders, these conferences took place annually during the communist period that followed, also being known as “peace conferences”. At the first conference, representatives of seven Christian denominations and those of the Jewish and Muslim communities signed a statement expressing their appreciation of religious freedom built on popular democracy and affirmed the equality of the vari-ous churches. In this “local ecumenism” that was prescribed by the state, the interconfessional conferences of the Orthodox and Protestant theology professors, which started in 1964 and alternately took place in Bucharest, Cluj, and Sibiu, proved to be very important. The topics of discussions at these conferences were theological issues; there was a forced search for aspects linking the two churches, and the guidelines prescribed for the churches by the state apparatus were also introduced. This study analyses the nature of the conference topics, namely the political im-plications by which “they wanted or had to please the state”. The conference presentations are even more significant as they served as a basis for the annual train-ing of priests and ministers, and the studies were published in the scientific journals of the churches as well. Keywords: communist regime, communist dictatorship, church history, peace conferences, interconfessional dialogue."

The Prophetic Literature

The Prophetic Literature

Theological issues on the pages of the tatar press of the early twentieth century

The relevance of the problem under study is due to the fact that the Muslim community of our region today, as at the beginning of the 20th century, is at an important stage in the transformation of public life. The article is aimed at illustrating the important role of the first Tatar newspapers and magazines in discussing the burning problems of the Ummah, using the examples of publications by Tatar authors of the early 20th century. After a thematic analysis of the articles and classification of theological issues raised by the authors, we can see that there was a plurality of solutions to various problems that were proposed during the discussions. This experience in the field of society reform and the search for effective solutions to the problems facing the Muslim community is extremely important today and can be useful for religious leaders, teachers of Islamic religious educational institutions.

‘Signs of the Times’ – a Theological Basis of Ecotheology and the Christian Competence within the Frame of the Environmental Discourse

The essay formulates four criteria for identifying the topos “signs of the times” and applies them for a specific Christian understanding of the ecological crisis. The aim of the argumentation is to decide why and in what way climate change, ecological degradation but also the new awareness of the value of nature is a theological issue. The second part of the essay deals with the question which competence the churches can contribute to the ecological discourse of a pluralistic, partly secular or atheistic society. I speak also about the encyclical Laudato si’.

Timothy: Preparing for The Holy Eucharist within the Community when Communication is Non-verbal

Abstract Persons with intellectual disabilities are still regularly refused access to the Eucharist, as illustrated in an article in the Washington Post. Although Pope Francis and several Bishops’ Conferences and the new Directory for Catechesis (n°269–272) have made it clear that Catholics with disabilities have a right to participate in the sacraments as all other members of the ecclesial community, many church leaders still refrain from allowing persons with profound intellectual disabilities to access the Eucharist. This article investigates the experience of a pastoral team that prepared First Communion of a young boy with profound intellectual disabilities. The experience raised practical theological, pedagogical and pastoral ecclesial issues to be solved. These issues structure the article.

The Cognitive Science of Religion and Islamic Theology: An Analysis Based on the Works of al-Ghazālī

Abstract Specialists in Islamic studies have taken virtually no interest in the influential emerging field of cognitive science of religion (CSR). The present article addresses this problem by considering how insights from CSR can be used to reconceptualize classical Islamic theology. The article analyzes a number of theological topics, including predestination and the uncreated Qurʾān. However, it focuses on five key Islamic theological claims, namely (1) God is a single first cause who brings the universe into being; (2) God lacks an anthropomorphic body; (3) it is possible to arrive at some knowledge of God independently of scripture through human nature (fiṭra) and reason; (4) God is a bringer of benefit and harm, thereby rewarding, punishing, testing, and blessing human beings; and (5) prophethood exists and it is proven through miracles. In analyzing the preceding theological issues, the article utilizes the Arabic writings of the renowned medieval theologian Abū Ḥāmid al-Ghazālī.

Maria Mirabilis: Beholding Mary in the Miracles†

In medieval miracles of the Virgin Mary that feature images, gazing at Mary and being seen by her can shape or change the identity of the miracle's protagonist. Such miracles often feature figures who have the potential to be adult male Christians but do not yet hold that status; they are transformed by their encounters with the malleable materiality of Marian images. Narratives of a Muslim devoted to a Marian statue and an English child who has to have an image of the Crucifixion explained to him show how questioning the nature of such images, and their material implications, could lead to belief. The widely popular story of “The Jewish Boy” extends the power of the image to suggest that merely looking upon it without understanding is sufficient to create a circuit of likeness and recognition that ultimately leads to conversion. In such miracles, an ostensibly surface‐oriented or simplistic mode of religious devotion engages with gendered bodies in powerfully transformative ways that touch on complex theological issues.

But a ‘Stage-Play’: A Counter-Reformation View of the Marian Church

This essay studies Robert Persons's understanding of the reforms of Mary i of England within the continental discursive context in which he worked. By describing his critiques of Marian reforms together with similar reformist discourses in France and Spain, it is argued that his ideas represent a common Counter-Reformation polemical stance and a set of normal Catholic assumptions about the ‘political’ and institutional reforms necessary to combat heresy. Persons's thoughts about the ‘political’ reforms within a broader field of spiritual imperatives serve as a reminder that the Counter-Reformation was necessarily about politics despite scholarly emphasis on issues of theology and religious practice.

Book review: World Mission: Theology, Strategy, and Current Issues

Book review: World Mission: Theology, Strategy, and Current Issues

Virtual Reality Church as a New Mission Frontier in the Metaverse: Exploring Theological Controversies and Missional Potential of Virtual Reality Church

The combination of COVID-19 and the Fourth Industrial Revolution has brought an unprecedented new normal, which has affected all aspects of human life, including religious activities. As a consequence, church mission and different ministries have found themselves more dependent on media. Furthermore, the convergent digital technology continually develops augmented reality and virtual reality, in which churches are planted and continue to carry out their mission and ministries. Although virtual reality churches are new mission frontiers in the digital age, there are several theological issues from the conventional perspective of church ministry and mission. This paper aims to address the controversial theological issues and reflect on them from an ecclesiological perspective to explore a theological possibility to overcome the issues and to justify their mission and ministries in virtual reality.

The ordination of Catholic women as deacons: The state of the question

The report of a commission set up by Pope Francis to study the question of women as deacons in the Catholic Church was issued in May 2019. Whilst it is well known that the Catholic Church refuses to ordain women, the form of the diaconate being discussed is that of the ‘permanent diaconate’ for men, which was established after the Second Vatican Council (1962–1965). This article first discusses how this issue has arisen, clarifies the types of deacons and reviews the reasons why the Catholic Church refuses to ordain women. It then looks at Scripture and the history of the Church to assess the historical role of women deacons. The issue of women’s ordination emerged after Vatican II (1962–1965). Women’s ministries have grown immensely since then and this is a factor in the question about the ordination of women deacons. There are important theological issues involved in the study around women deacons. Lastly, the article raises questions about the future of this issue under Pope Francis and his successors.Contribution: The issue of the ordination of women deacons in the Roman Catholic Church is a current and contentious issue. This article reviews the historical evidence for women deacons and the views of theologians and Church leaders in order to assess whether there are grounds for hope.

The Symbol of Faith in Theology and in Preaching

The life of the Church from the very beginning is connected with searching for Her own identity which has its expression in the forming of the profession of faith. The testimonies of this fact can be found already in the Old Testament, which is shown in multifarious doctrinal formulas which are handed over by the apostolic proclamation which is based on them. In a relatively short time these formulas were gathered as a whole, first in the profession of faith used during the right of Baptism and later, especially in a profession of faith which is called the Apostles’ Creed. It has preserved its significance and superior role in theology and preaching to this day although in reality its role has been diminished especially in preaching. This paper recommends the return to the Apostles’ Creed and to its inspiring role. The most important thing is to present its doctrinal message which highlights the need for the holistic, Trinitarian and Christological perspective in reference to theological issues. Today, the Apostles’ Creed can play the same role in the organisation of Church proclamation, which admiring the so called original kerygma falls into short-sighted interpretations and restrictions, resulting in the weakening of Christian identity.

Theological Issues that Arise Out of Odwira Sarifices

Some Christians claim that after the sacrifice of Jesus Christ on the cross, the ultimate sacrifice; no other sacrifice is needed by the Christian. This paper examines some of the sacrifices made as part of the celebration of the Okuapehene Dwira(Odwira), a festival celebrated by the Akuapem of Ghana. It looks at how the sacrifices are made and their significance. It also examines theologically the sacrifice of Christ and what it has achieved for the believer. The paper is based on observations of the festival, interviews with traditional leaders as well as the ordinary people in Akropong. Responses given to a questionnaire on the festival by indigenes of Akuapem living in Akropong and around Sakumono and Lashibi in the Greater Accra Region are also used. In addition, commentaries, and writings on sacrifice by theologians are analysed and used. The study’s findings indicate that even though the sacrifices involved in the Odwira festival are not propitiatory sacrifices like that of Christ, the sacrifice of Christ has currently rendered all of them unnecessary. The paper contributes to scholarship by affirming what some theologians have already put forward, that the sacrifice of Jesus is the ultimate blood sacrifice after which no other sacrifice is needed. The paper falls under the disciplines of theology, religion, culture, and Gospel and Culture.