Abstract
Artykuł prezentuje filozoficzną koncepcję zła moralnego w myśli Martina Bubera (†1965) jako braku ukierunkowania życia. Źródłem inspiracji dla koncepcji Bubera były mity biblijne i perskie. Artykuł ma cztery części: 1) pojęcie mitu (świadectwo spotkania z Absolutem i narzędzie w odkryciu prawdy egzystencjalnej); 2) przesłanie mitów biblijnych (przeciwieństwa wpisane w naturę ludzką oraz wezwanie do ukierunkowania swego życia na Boga); 3) przekaz mitów perskich (niebezpieczeństwo kłamstwa egzystencjalnego oraz braku decyzji); 4) filozoficzne ujęcie zła (zło jako życie człowieka w chaosie możliwości i braku ukierunkowania swego życia na Boga).
Highlights
Mit jako wyraz ludzkiego doświadczeniaW roku 1904, po obronie dysertacji doktorskiej z filozofii, Buber podjął gruntowne badania różnych tradycji mistycznych, m.in. chasydyzmu
Karol Jasiński – prezbiter archidiecezji warmińskiej; doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii; pracownik Wydziału Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurnymi w kontekście doświadczenia skiego w Olsztynie; główne obszary zainteróżnych katastrof, nieszczęść, cho- resowań: filozofia religii i filozofia społeczna
Że tak naprawdę jest tylko jeden właściwy kierunek w przypadku decyzji podejmowanej całą duszą, ale może on być rozumiany dwojako: albo ku osobie, albo ku Bogu
Summary
W roku 1904, po obronie dysertacji doktorskiej z filozofii, Buber podjął gruntowne badania różnych tradycji mistycznych, m.in. chasydyzmu. Mit stanowił dla niego formę świadectwa dotyczącego spotkania z Absolutem, dzięki któremu człowiek mógł dotrzeć do głębszego sensu rzeczywistości[2]. Na inną jeszcze kwestię zwraca uwagę Oliver Roy. Otóż mit stanowił dla Bubera nie tylko źródło i pierwotną formę religijności, lecz także narzędzie w odkryciu prawdy egzystencjalnej, odnoszącej się do tych wymiarów życia, których nie można opisać w kategoriach nauki. Doświadczenie życiowe, które dochodziło w niej do głosu, było także istotnym elementem mitu, który z niego wyrastał, i przez nie mógł być wyjaśniony[6]. Odwołanie się mitu do bezpośredniego doświadczenia człowieka stanowiło o jego prawdzie lub fałszu. Że Buber odwołuje się w opisie owych fenomenów do ważnego rozróżnienia występującego w języku niemieckim pomiędzy dwoma słowami „übel” i „böse”, które służą do określenia zła. W innym miejscu zauważa, iż w człowieka został wszczepiony „zły popęd”, który pochodzi od boskiej zasady i jest źródłem chaosu w świecie oraz upadku[16]
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
