Znaczenie kliniczne umiejscowienia ogniska pierwotnego raka jelita grubego

Abstract

Rak jelita grubego jest jednym z najczęściej występujących nowotworów złośliwych na świecie. Heterogenny przebieg choroby oraz różnice genetyczne i molekularne pomiędzy guzami występującymi w różnych odcinkach jelita grubego przyczyniły się do próby oceny znaczenia umiejscowienia ogniska pierwotnego nowotworu oraz podziału tego nowotworu na raka jelita grubego z prawostronną lub lewostronną lokalizacją ogniska pierwotnego. Wyniki retrospektywnych analiz badań III fazy wskazują, iż prawostronna lokalizacja nowotworu jest negatywnym czynnikiem rokowniczym w IV i III stopniu zaawansowania choroby. Korzyść z dodania przeciwciała anty-EGFR do I linii chemioterapii paliatywnej wykazano dla chorych z guzem pierwotnym zlokalizowanym po stronie lewej, a efekt leczenia wydaje się być lepszy niż terapia anty-VEGF połączona z cytostatykami. Wyniki leczenia pacjentów z prawostronną lokalizacją guza pierwotnego są gorsze niezależnie od rodzaju zastosowanego leczenia. U chorych z prawostronną lokalizacją nowotworu wydaje się, iż leczenie bewacyzumabem przynosi większą korzyść w porównaniu z terapią anty-EGFR, choć powyższe wnioski wyciągane są na podstawie analiz mniej licznych grup chorych. Skuteczność leczenia bewacyzumabem jest niezależna od lokalizacji ogniska pierwotnego nowotworu. Nie jest pewne, czy pierwotne umiejscowienie nowotworu należy uznać za samodzielny czynnik prognostyczny lub predykcyjny, czy też powinno się poszukiwać specyficznych zaburzeń genetycznych i molekularnych odpowiadających za wykazane i potencjalne różnice.