Znaczenie aktu ślubowania w służbie cywilnej w kontekście nabycia praw i obowiązków przez urzędnika

Abstract

Skargi indywidualne składane przez osoby pokrzywdzone naruszeniem praw człowieka w zakresie ograniczenia wolności wypowiedzi i wyrażania swoich opinii zajmują ważne miejsce w systemie orzeczniczym Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Przyjmując subsydiarny system ochrony wolności i praw jednostek w zakresie wolności wypowiedzi i wyrażania swoich poglądów, ETPC bada zarzuty stawiane państwu-stronie Europejskiej konwencji praw człowieka i wydaje orzeczenie z uwzględnieniem standardów wynikających z instrumentów odpowiedniej i skutecznej ochrony przez nadużyciami władz państw-stron konwencji. Rzeczpospolita przystąpiła do Europejskiej konwencji praw człowieka 26 listopada 1991 roku, ratyfikowała ją 29 stycznia 1993 roku, a następnie w drodze postanowień art. 9, 87 i 91 Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 roku ostatecznie ugruntowała jej miejsce w systemie powszechnie obowiązującego prawa. Konwencja stała się tym samym dokumentem zapewniającym skuteczną ochronę samodzielnego dochodzenia roszczeń przed sądami polskimi, a orzecznictwo ETPC w konkretnych sprawach znalazło odbicie nie tylko w orzeczeniach wydawanych przez sądy powszechne i administracyjne, lecz także przez Sąd Najwyższy i Trybunał Konstytucyjny.