Abstract
In interfaith spiritual care, the emphasis is too much on the ideological contents (their generic correspondences or their special individuality), whether or not linked to an official mandate of the spiritual counselor. Worldview contents can indeed have a function in guiding clients, by offering a perspective on the current experience and to symbolize it. In this way they are instrumental to what it is really about: stimulating the experience of meaning in and from the conversation. The focus on this experience can be grounded and stimulated by the existential approach. Imagination and sensitivity to physical perception thus form an important contribution to the meaning-giving process, in addition to the authentic testimony of one’s own spiritual inspiration. Interreligious spiritual care should be part of intercultural spiritual care, of which an analysis of the language is an important component.
Highlights
In deze paragraaf richt ik me op het element ‘ervaren van zin’, met de subvragen: hoe verhoudt zinervaring zich tot zingeving en welke vermogens worden hierbij aangesproken? Op die vraag wordt ingegaan door Hans Alma en Adri Smaling in hun – zeker in humanistisch Nederland baanbrekend – werk Waarvoor je leeft
Dat kan een ervaring in contact met andere mensen zijn, maar ook een natuurervaring bijvoorbeeld
Vanuit hun model is te beargumenteren om een gesprek niet te starten met de vraag ‘hoe gaat het?’ maar met ‘wat houdt je bezig?’ Zo sluit het gesprek meteen aan bij de actuele ervaring van zin
Summary
In diverse media wordt over zin geschreven en gesproken. Zingeving is ‘in’. Als we kijken naar de gesprekspartners, dan valt het volgende op: er zijn er die bewust hun zingeving aan het bestaan aan de orde stellen, bij anderen blijft dat veel meer impliciet. Als we kijken naar de ervaring van zin, dan valt het volgende op: deze blijkt nu eens meer gekoppeld te worden aan het dagdagelijks leven en handelen als geheel, dan weer wordt ze verbonden met een welbepaald moment of situatie. Het begeleidingsgesprek: de focus ligt niet zozeer op het verhaal van mensen op zich, maar op de betekenis die zij toekennen aan gebeurtenissen en handelingen, waardoor het gesprek een meer beschouwend karakter krijgt. Kijken we naar de begeleider, dan zouden we kunnen zeggen: wat haar of hem kenmerkt is een attitude van openheid en interesse voor de zingeving van hun medemensen, met d aaraan gekoppeld inzicht in de mogelijke variatie en individuele inkleuring van deze zingeving. Begonnen wordt met de verheldering van de begrippen zingeving en zinervaring
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
