Zbigniew Brzeziński – mąż stanu „przemyskiego” pochodzenia

Tomasz Olejarz

doi:10.17951/teka.2016.11.3.251

Abstract

<p>Głównym przedmiotem analizy w artykule jest badanie akademickiej i politycznej aktywności Zbigniewa Brzezińskiego. Zbigniew Brzeziński urodził się jako syn polskiego dyplomaty w Warszawie w 1928 roku. Część czasów młodości spędził we Francji i w Niemczech, zanim Jego ojciec w służbie dyplomatycznej został wysłany w 1938 roku do Kanady. Był nauczycielem akademickim na uniwersytetach Harward i Kolumbia. W badaniach naukowych podejmował tematykę komunistycznego totalitaryzmu. Był doradcą prezydenta J. Cartera do spraw bezpieczeństwa narodowego, wywierając znaczny wpływ na politykę zagraniczną Stanów Zjednoczonych w owym czasie.</p>

Highlights

Dla Zbigniewa Brzezińskiego zarówno wydarzenia II wojny światowej, jak i jej implikacje staną się z czasem ważnym tematem badań naukowych, ale co ważniejsze, również procesem kształtowania jego osobowości i światopoglądu oraz jednym z wielu powodów bliskich kontaktów z innym wielkim polskim patriotą na emigracji – Janem Nowakiem-Jeziorańskim
Jak sam wspomina cyt: Gdybym został na Harvardzie, byłbym w większym stopniu naukowcem, ale zapytałem sam siebie, czy za dwadzieścia lat chcę przemierzać Harvard Yard w sportowej tweedowej marynarce ze skoroszytem zawierającym poprawioną wersję wygłaszanego od lat wykładu, z tekstem dowcipu na rozgrzewkę, z przewidzianą z góry reakcją studentów – czy to mnie zadowoli?62 Pod wieloma względami jednakże, Brzeziński nigdy nie przestał być akademikiem
Innymi słowy w warunkach konsensusu Ameryka byłaby supermocarstwem w sensie pozytywnym, w warunkach dominacji – supermocarstwem w sensie negatywnym.[68]

Summary

Introduction

Dla Zbigniewa Brzezińskiego zarówno wydarzenia II wojny światowej, jak i jej implikacje staną się z czasem ważnym tematem badań naukowych, ale co ważniejsze, również procesem kształtowania jego osobowości i światopoglądu oraz jednym z wielu powodów bliskich kontaktów z innym wielkim polskim patriotą na emigracji – Janem Nowakiem-Jeziorańskim.

Results

Conclusion