Abstract
Health resorts beside mineral water and muds should provide the best air quality which enables climatotherapy conducted in the open air. However the air in health resorts is polluted by particulate matter PM10, PM2.5 and benzo(a)pyrene the same as the rest of Poland – the most polluted European country. In Poland there are 45 statutory health resorts, 1 organized in underground salt mine excavation and 8 towns with a status of a spa protection area. In the years 2010-2018 permanent monitoring of PM10 was conducted only in 14 Polish spas and among them only in 5 since 2010. PM2.5 and B(a)P is measured in even less number of stations. The paper analyses the values of the average annual concentration of pollutants, the number of days with permissible levels, the annual courses but also the reasons for this state. A large part of the causes of poor air conditions are due to the lack of a state policy promoting renewable energy sources and clean technologies, maintenance and co-financing of unprofitable coal mines, but also because of ordinary poverty, and often the lack of reflection and knowledge about fatal consequences of the burning things that should never be burned at low temperatures. There are many more problems, but first of all without abandoning coal heating, without a wise state policy, spa municipalities cannot cope alone with the problem of air pollution.
Highlights
Obowiązujące w prawie polskim dopuszczalne i docelowe poziomy PM10, PM2,5 i B(a)P w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia ludzi oraz odpowiednio sugerowane przez WHO bezpieczne dla ludzi ich poziomy Permissible and target levels for PM10, PM2.5 and B(a)P in the air under Polish law, in line with the need to protect human health, as well as safe levels suggested by the WHO
Health resorts should be in a position to provide, mineral waters and muds, and air quality good enough for climatotherapy to be conducted in the open air
In 2018 almost 850,000 patients received spa treatment
Summary
Celem pracy jest ogólna analiza stanu aerosanitarnego w uzdrowiskach polskich w latach 2010–2018 oraz próba wyjaśnienia złej jakości powietrza na przykładzie kilku z nich, szczególnie, że w profilach leczniczych większości uzdrowisk na listach leczonych schorzeń są choroby górnych i dolnych dróg oddechowych. Niska emisja, czyli niekontrolowane spalanie słabej jakości węgla, drewna czy wręcz odpadów w paleniskach domowych o niskiej temperaturze spalania (Juda-Rezler i Toczko, 2016; Jędrak i inni, 2017; GIOŚ, 2019). Zanieczyszczenie powietrza w uzdrowiskach polskich – problem gmin uzdrowiskowych oraz kuracjuszy 111 w sezonie grzewczym, jak i te będące rezultatem przemian fotochemicznych, czyli tlenki azotu, ozon czy węglowodory, które łącznie tworzą smog utleniający, najczęstszy w półroczu ciepłym. A przecież do uzdrowisk przyjeżdżają najczęściej osoby starsze lub dzieci, czyli grupy najbardziej narażone na szkodliwe oddziaływanie zanieczyszczeń powietrza, co potwierdza obliczony wzrost ryzyka negatywnych skutków zdrowotnych w uzdrowiskach dolnośląskich (Sówka i inni, 2019). Że w sezonie grzewczym (w uproszczeniu od października do marca) w uzdrowiskach przebywa ok. 40% liczby rocznej kuracjuszy i ta część narażona jest na negatywne oddziaływanie podwyższonych stężeń zanieczyszczeń powietrza
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
