Abstract
Artykuł przedstawia założenia i koncepcję zamieszkania. Autor wyjaśnia przedzałożenia antropologiczne tej instytucji w świetle prawnoporównawczym (1), założenia wywodzące się z prawa rzymskiego oraz tradycji kanonicznej (2), a w końcu założenia rządzące pracami ustawodawczymi nad kodeksem z 1983 roku (3). Zdaniem Autora zamieszkanie jest pojęciem indywidualizującym osobę fizyczną, a nie jest czynnikiem wpływającym na pozycję kanoniczną (1.3.). Jego rola w porządku kanonicznym jest tylko porządkowa (3.2.1.). Zamieszkanie odnosi się do sytuacji faktycznej, a zatem jego nabycie nie może być czynnością prawną (1.1.). Dzięki korzeniom w prawie rzymskim jest wspólna instytucja dla wszystkich systemów prawnych i stąd możliwe są jej studia prawnoporównawcze.
Highlights
W prawie rzymskim występowały trzy instytucje prawne, które uzależniały pozycję prawną osoby od miejsca, a mianowicie20: 1. ius civitatis – fakt bycia obywatelem Rzymu; 2. ius originis – przynależność do danej wspólnoty lokalnej z wszystkimi prawami i obowiązkami przez pochodzenie, wyzwolenie niewolnika lub nadanie, odpowiadające dzisiejszej przynależności państwowej; 3. ius domicilii – nabycie praw i obowiązków związanych z danym miejscem nie przez fakt pochodzenia, które jest niezależne od woli osoby, lecz na podstawie dobrowolnego zamieszkania
The Author explains the anthropological meta-principles of this institution in a legal comparative light (1), the principles from the Roman and canonical traditions (2), and the guidelines for the legislative work leading to the 1983 Code (3)
Domicile refers to a fact, so its acquisition cannot be a juridical act (1.1)
Summary
Przełożona w systemach prawa prywatnego na miejsce zamieszkania osoby fizycznej, której substratem jest ludzkie ciało[6]. Do tej ostatniej pozycji nie udało się Autorowi dotrzeć. 100, [w:] New commentary on the code of Canon Law, eds. W systemach prawa cywilnego bowiem miejsce zamieszkania staje się pojęciem nawiązującym do określonej sytuacji faktyczne j8. Skoro bowiem pojęcie to nawiązuje do stanu faktycznego, to samo nabycie zamieszkania nie jest czynnością prawną. Nie można zatem od kanonicznego nabycia zamieszkania rygorystycznie wymagać zaistnienia przesłanek każdej czynności kanonicznoprawnej z kan. W literaturze cywilistycznej podnosi się zatem, że miejsce zamieszkania należy odróżnić od miejsca zameldowania[10]. W ten sposób nawiązuje się do przedzałożenia tego pojęcia, odwołującego się do określonej sytuacji faktycznej, a nie prawnej. Uwaga ta zachowuje swoją aktualność także na gruncie porządku kanonicznego[11]
Sign-in/Register to view highlights & summary Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
