İyileştirici Bahçeler ve Tasarım Kriterlerinin Değerlendirilmesi

Abstract

Var olduğu günden beri doğa ile etkileşim halinde olan insanoğlu doğadan farklı amaçlar için yararlanmaktadır. Eğlenmek, çeşitli aktivitelerde bulunmak, kendini iyi hissetmek için her zaman doğanın bir parçası olan yeşil alanlara ihtiyaç duyulmaktadır. Ancak insanlar; hızlı ve çarpık şehirleşme, sanayileşme ve teknoloji gibi faaliyetler sebebiyle azalan yeşil alanlarla artan kapalı mekanlarda yaşamlarını devam ettirmektedir. Kırsal alanlarda yaşayan insanların da artan kaygıları, onları şehirlere çekmeye başlamış, kentler giderek yoğunlaşmış, birçok kentte ihtiyacı karşılamak adına betonlar yükselmiş, yaşam kalitesi azalmış, doğa hiç bozulmayacakmış gibi tahrip edilmiş ve bugün birçok konut yeşil alansız, bahçesi olmadan inşa edilmiştir. Yeşile özlem duyan, doğadan uzaklaşan günümüz insanında depresyon ve buna bağlı olarak gelişen psikolojik bozukluklar görülmeye başlanmıştır. Doğa ve doğal alanların insanlar üzerindeki olumlu etkileri birçok bilim insanı tarafından da tespit edilmiştir. Son yıllarda, insan sağlığı üzerinde yapısal çevrenin etkileri dikkat çekmiş ve “iyileştirici bahçe” kavramı ortaya çıkmıştır. İyileştirici bahçeler peyzaj mimarlığı çalışmalarında da yeni bir hareket etkisi oluşturmuştur. Bu çalışmada; iyileştirici bahçelerin çeşitli sağlık problemleri olan hastalar üzerindeki etkilerinden bahsedilerek, tasarım ilkelerine göre değerlendirmesi yapılmıştır.