Yetişkin Bağlanma Stilinin Örgütsel Açıdan Değerlendirilmesi

Abstract

Bağlanma kuramı temelleri Bowbly tarafından oluşturulmuştur. Bowbly'ın ardından Ainsworth (1978), Hazan ve Shaver (1987) da bağlanma ile ilgili çalışmalara katkı sağlamıştır. Bartholomew ve Horowitz (1990; 1991) ise bağlanma teorisini yetişkinliğe uygulayarak bir adım daha ileri götürmüş ve yetişkin bağlanma teorisi üzerine bir dizi araştırma yürütmüştür. Yetişkin bağlanma kuramı; anne ve bebek arasındaki ilişkinin sonraki süreçlerde hayatın bütün evresine yansıması şeklinde ifade edilmektedir. Fakat bağlanma teorisini iş yaşamına taşıyan ilk isim Hazan ve Shaver (1990)'dır. Hazan ve Shaver, bağlanma stillerinin çalışma hayatına yansımaları üzerinde durmuştur. Güvenli ve güvensiz bağlanma yaşayan bireylerin iş hayatındaki farklılarını ortaya koymuştur. Bu çalışmayla yetişkin bağlanma stilinin örgütsel açıdan değerlendirilmesi amaçlanmıştır ve son dönemlerde örgütsel davranış alanında dikkatleri üzerine çeken yetişkin bağlanma stilinin genel çerçevesi çizilmiştir. Araştırmada sistematik literatür taraması yönteminden faydalanılmıştır. Ayrıca yetişkin bağlanmasını konu edinen alan yazına ilişkin bulgular sunulmuştur. Çalışanların yetişkin bağlanma stilleri ile iş doyumu, memnuniyet düzeyi, işten ayrılma niyeti, tükenmişlik, örgütsel bağlılık gibi konularla olan ilişkisine yer verilmiştir. Çalışma sonunda, yöneticilerin yetişkin bağlanma stillerini kullanarak çalışanlar üzerinde etkili olabileceğine değinilmiştir.