Wzajemne uznawanie kolejowych regulacji technicznych w umowach Unii Europejskiej o wolnym handlu

Abstract

Przedmiot badań: Podczas gdy liczba barier technicznych w handlu rośnie, ostatnie badanie na temat konkurencyjności przemysłu zaopatrzenia kolei, zlecone przez Komisję Europejską, pokazuje rosnące znaczenie dostępu do rynków zagranicznych dla europejskich producentów taboru i urzą­dzeń kolejowych. Dotyczy to także producentów krajowych, którzy w ostatnich latach weszli na zagraniczne rynki. Dodatkowo, coraz mocniejsza jest presja konkurencyjna ze strony producentów azjatyckich, co potwierdzają dążenia konsolidacyjne w Europie. Jednym z istotnych narzędzi libe­ralizacji handlu, które może zapewnić większą dostępność rynków zbytu, jest wzajemne uznawanie.
 Cel badawczy: Autor zmierza do ustalenia, czy wzajemne uznawanie jest stosowane w europej­skiej polityce handlowej odnośnie do kolejowych regulacji technicznych, oraz jakie są przesłanki i warunki niezbędne do jego zastosowania. Analiza zmierza do sformułowania wskazówek od­nośnie do zastosowania mechanizmów wzajemnego uznawania w negocjowanych obecnie umo­wach handlowych.
 Metoda badawcza: Porównane zostaje wzajemne uznawanie w prawie Unii Europejskiej i na podstawie Porozumienia w sprawie Barier Technicznych w Handlu. Przeanalizowane ponadto zostają umowy handlowe zawarte pomiędzy Unią oraz czterema państwami będącymi istotnymi eksporterami wyrobów kolejowych.
 Wyniki: Wzajemne uznawanie odnośnie do regulacji kolejowych nie jest stosowane w umo­wach handlowych zawieranych przez Unię Europejską. Częściej państwa trzecie zobowiązują się do dostosowania do regulacji unijnych, jednocześnie udostępniając swój rynek producentom ze wspólnoty. Autor proponuje bazowanie w przyszłych umowach handlowych na postanowie­niach umowy CETA w celu zapewnienia skutecznych mechanizmów wzajemnego uznawania. Postanowienia te przewidują szczegółowe procedury oceny konkretnych wymagań technicznych i obowiązki informowania o ich zmianach.