Abstract
<p><strong>Wprowadzenie: </strong>Wrodzona niepełnosprawność ruchowa jest dla człowieka wyzwaniem, które może znacząco modyfikować przeżywanie własnej dorosłości. Niezbędne jest nieustanne pogłębianie wiedzy o zasobach, które mogą wspomagać psychospołeczną adaptację osób z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową. Takimi zasobami mogą być samoocena, wewnętrzne poczucie kontroli oraz poczucie koherencji.</p><p><strong>Cel badań: </strong>Celem przeprowadzonych badań było określenie relacji pomiędzy samooceną, umiejscowieniem poczucia kontroli i poczuciem koherencji wśród młodych dorosłych osób z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową.</p><p><strong>Metoda badań: </strong>Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, a w jej ramach następujące narzędzia badawcze: skalę SES Rosenberga w polskiej adaptacji Łaguny, Lachowicz – Tabaczek i Dzwonkowskiej, kwestionariusz Delta autorstwa Drwala, oraz zmodyfikowaną wersję kwestionariusza SOC-29 autorstwa Antonovsky’ego.</p><p><strong>Wyniki: </strong>Wykazano istotne związki pomiędzy samooceną a umiejscowieniem poczucia kontroli i poczuciem koherencji oraz umiejscowieniem poczucia kontroli a poczuciem koherencji.</p><p><strong>Wnioski: </strong>Samoocena, wewnętrzne poczucie kontroli oraz poczucie koherencji są ze sobą istotnie związane. Mogą się wzajemnie warunkować i przyczyniać do wzajemnego wzrostu.</p>
Highlights
Congenital motor disability is for man a challenge, which can significantly modify experiencing one’s adulthood
It can be concluded that self-esteem, internal locus of control and sense of coherence are significantly related to each other
Conclusions: It can be concluded that self-esteem, internal locus of control and sense of coherence are significantly related to each other
Summary
Streszczenie: Wprowadzenie: Wrodzona niepełnosprawność ruchowa jest dla człowieka wyzwaniem, które może znacząco modyfikować przeżywanie własnej dorosłości. Cel badań: Celem przeprowadzonych badań było określenie relacji pomiędzy samooceną, umiejscowieniem poczucia kontroli i poczuciem koherencji wśród młodych dorosłych osób z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową. Że czynnikami, które mogą modyfikować samoocenę osób z niepełnosprawnością ruchową, może być płeć – u dziewcząt silniej zaznacza się jej obniżenie (Magill-Evans, Restall, 1991) lub stopień niepełnosprawności, choć również tu doniesienia nie są jednoznaczne. Który może wspomagać psychospołeczne funkcjonowanie osób z niepełnosprawnością ruchową, jest umiejscowienie poczucia kontroli, które odnosi się do sposobu, w jaki człowiek postrzega związki pomiędzy własnymi zachowaniami a wzmocnieniami, które po nich występują. Doniesienia te nie pozwalają jednak na jednoznaczne określenie, w jaki sposób kształtują się relacje pomiędzy samooceną, umiejscowieniem poczucia kontroli oraz poczuciem koherencji wśród badanych osób z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have