Abstract
American society is increasingly characterized by secularization and religious pluralism. Therefore, citizens no longer turn to the predecessors of the traditional churches. Spiritual caregivers can respond to this development by working in a more demand-oriented way. Three pilot studies show how spiritual caregivers can respond to the new challenges. These cannot be addressed purely on an individual level, but also require an institutional approach.
Highlights
Naast het neutraliseren van religieuze verschillen, schakelen de geestelijk verzorgers ook om tussen religieuze talen, symbolen en soms rituelen in hun werk met patiënten en gezinnen (Blom & Gumperz 1972; Goffman 1979; 1981)
Wat betekent het om spirituele zorg te verrichten in deze veranderende demografische contexten? Ik denk dat we moeten nadenken over een vraaggericht model
Laten we vanuit dit standpunt enkele uitdagende vragen stellen: Hoe zou het werk van de geestelijk verzorger veranderen als het volledig gebaseerd was op de vraag naar spirituele zorg? Wat zijn de activiteiten van geestelijk verzorgers die niet gebaseerd zijn op een duidelijke vraag en welke van hun activiteiten hebben mogelijk weinig resultaat of impact? Als de middelen onbeperkt waren, waar ligt dan de vraag naar spirituele zorg die we zouden kunnen aanpakken? Waar zien we de vraag naar geestelijke verzorging zich voordoen en, als we opnieuw zouden moeten beginnen, waar (d.w.z. in welke omgevingen en instellingen) zouden geestelijk verzorgers dan het best ingezet kunnen worden?
Summary
Summary American society is increasingly characterized by secularization and religious pluralism. Intussen is meer dan een kwart van de theologische hogescholen de afgelopen jaren begonnen met trainingsprogramma’s voor geestelijk verzorgers – met een breed scala aan onderwerpen die niet standaard zijn in de Verenigde Staten. In mijn eigen onderzoek ben ik nagegaan hoe geestelijk verzorgers in de gezondheidszorg de strategieën van neutralisatie en code-switching gebruiken om te werken met patiënten met een andere religieuze achtergrond dan die van henzelf (Cadge & Sigalow 2013). Naast het neutraliseren van religieuze verschillen, schakelen de geestelijk verzorgers ook om tussen religieuze talen, symbolen en soms rituelen in hun werk met patiënten en gezinnen (Blom & Gumperz 1972; Goffman 1979; 1981). Terwijl de generatie van mijn grootouders in de Verenigde Staten zich tot hun plaatselijke religieuze leiders wendde, hebben mensen van mijn generatie en degenen die iets jonger zijn dan ik dergelijke leiders niet, dus waar moeten ze heen? In de Verenigde Staten kunnen ze die geestelijk verzorgers ontmoeten op een spoedafdeling van een ziekenhuis, in het leger, in een rampenteam van het Rode Kruis of op een hogeschool of universiteit
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
