Abstract

Bu çalışma, melezleme ıslahıyla yabancı orijinli çilek çeşitlerindeki meyve et sertliğini, yerli çilek çeşitlerindeki tat ve aroma ile birleştirmeyi hedeflemiştir. Çalışma; 2015-2017 yetiştiricilik dönemlerinde, Alata Bahçe Kültürleri Araştırma İstasyonu ile Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü’nde yürütülmüştür. Tozlayıcı materyal olarak, Ç.Ü.Z.F. Bahçe Bitkileri Bölümü’nde uzun yıllar yürütülen ıslah çalışmaları sonucunda ‘Kaşka’, ‘Sevgi’ ve ‘Ebru’ isimli üç yerli çilek çeşidi kullanılmıştır. Ana ebeveyn olarak ise, ‘Albion’, ‘Fortuna’ ve ‘Sabrosa’ gibi güncel, sert etli ve çok önemli özelliklere sahip, çilek çeşitleri kullanılmıştır. Çalışmada ümitvar 13 genotip ve ebeveynlerinde aktif hasat dönemi boyunca (Mart, Nisan, Mayıs) bazı önemli pomolojik özellikler belirlenmiştir. Genotiplerden ‘121’ ve ‘169’ numaralı olanların en yüksek SÇKM (% 10.7 ve % 10.3) düzeylerine ulaştıkları tespit edilmiştir. Nisan ayında hasat edilen meyvelerin % 9.9 SÇKM değeriyle diğer aylara göre en tatlı oldukları saptanmıştır. En düşük asit miktarı ‘Fortuna’ çeşidi ile ‘121’ numaralı genotipte belirlenmiştir. Sonuç olarak; ‘112’ ve ‘36’ numaralı genotiplerin yetiştirme sezonu boyunca meyve ağırlıklarını koruyarak, ticari çeşitlerle rekabet edebilecek düzeye ulaştıkları dikkati çekmiştir. ‘121’ ve ‘169’ numaralı genotiplerin ise, yüksek SÇKM değerleriyle istenilen seviyenin üzerinde olmaları önemli diğer bir sonuçtur. Melezlerdeki nispeten düşük meyve et sertlik değerlerini, ticari öneme sahip çeşitler düzeyine taşıyabilmek için geriye melezleme çalışmaları tarafımızca başlatılmıştır.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call