Uzaktan eğitimin fizyoterapi ve rehabilitasyon lisans öğrencilerinin akademik beklentisi, emosyonel durumu ve sosyal etkileşim düzeyine etkisi: kesitsel bir çalışma

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı; Fizyoterapi ve Rehabilitasyon bölümü öğrencilerinde Covid-19 pandemi sürecinde uygulanan uzaktan eğitimin öğrencilerin akademik beklentisi, emosyonel durumu ve sosyal etkileşim düzeyi üzerindeki etkisini incelemekti. Çalışmanın bir diğer amacı akademik beklenti, emosyonel durum ve sosyal etkileşim düzeyinin cinsiyet, uzaktan eğitim deneyimi ve akademik sınıf derecesine göre farklılıklarını incelemekti.
 Yöntem: Gözlemsel kesitsel olarak planlanan çalışmaya uzaktan eğitim gören Fizyoterapi ve Rehabilitasyon bölümü lisans öğrencilerinden oluşan 244’ü kadın (%84,4), 45’i erkek (%15,57) toplam 289 kişi katıldı. Google Forms üzerinden oluşturulan anket formuyla öğrencilerin sosyo-demografik özellikleri ve uzaktan eğitimin emosyonel etkilenim, sosyal etkileşim düzeyi ve akademik beklentiye etkisi sorgulandı.
 Bulgular: Katılımcıların emosyonel etkilenim, sosyal etkileşim düzeyi ve akademik beklentiye yönelik toplam skor puanlarında cinsiyet ve pandemi dönemi öncesi uzaktan eğitim deneyimi varlığına göre gruplar arasında anlamlı bir farklılık bulunmadı (p>0,05). Akademik sınıf derecesine göre gruplar arasında emosyonel etkilenim (p=0,268) ve sosyal etkileşim düzeyi (p=0,634) skor puanlarının ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık yoktu. Akademik beklenti skor puanı ortalamaları arasında ise istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulundu (p=0,035).
 Sonuç: Fizyoterapi ve Rehabilitasyon bölümü öğrencilerinde uygulamalı dersler için uzaktan eğitimin yetersiz kaldığı görülmüştür. Uzaktan eğitim uygulamalarında öğrencilerin akademik beklentisi kadar emosyonel ve sosyal etkileşim düzeylerinin de etkilendiği göz ardı edilmemelidir.