Use Courtyard Of Turkish Houses Research Of Afyonkarahisar Region

Abstract

İnsanların zamanla değişen ve çeşitlenen ihtiyaçlarına göre bir mekân kurgusu oluşmuştur. Bu mekân, barınma ihtiyacı ile farklı bir boyut kazanmıştır. İnsanın doğayla iletişim kurma arzusu doğrultusunda mekân organizasyonu gelişmiştir. Yapılar doğayla irtibat kuracak şekilde tasarlanmış, kapalı ve açık mekânlar arasında bir ilişki kurulmuştur. Bu bağlamda etrafı korunaklı duvarlarla çevrili, üstü açık mekân olarak tanımlanan avlu kavramı giderek önem arz etmiştir. Geleneksel Türk evi plan şeması bir avlu etrafında şekillenmiştir. Avlunun evin içindeki konumu plan organizasyonuna göre farklılık gösterse de genellikle ortak bir amaç için kullanılmıştır. Avlu, bölgenin kültür, iklim ve topografya özelliklerine göre farklı konum ve formda gelişmiştir. Bu çalışmada geleneksel Türk evinin tanımı, tarihçesi ve Türk evi plan tipleri incelenmiştir. Geleneksel Türk evinde avlu kullanımı ve tarihçesi, avlu formunu etkileyen faktörler, Afyonkarahisar bölgesi özelinde; evlerin yapım sistemi, bölgede yaygın olarak kullanılan plan tipi, avlu kullanımı, arazi eğimiyle avluda oluşan kot farkı, bölgedeki iklimin avlu konumu üzerindeki etkisi, avluda bulunan elemanlar, mahremiyet ve güvenlik etkisiyle avlunun genellikle evin arka cephesinde konumlanması, avlunun mekân ile ilişkisi geleneksel evler üzerinden anlatılmıştır. Bu çalışma sonucunda geleneksel Türk evinin oluşmasında avlunun önemi vurgulanmış ve bu kültürün gelecek nesillere aktarılması amaçlanmıştır.