Umowa o udostępnienie skrytki bankowej w prawie niemieckim

Abstract

Rozważania zawierają analizę najważniejszych elementów umowy sejfowej w prawie niemieckim, że szczególnym uwzględnieniem jej charakteru prawnego. Do podstawowych obowiązków banku należy umożliwienie klientowi dostępu do skrytki w godzinach pracy banku oraz zapewnienie ochrony samej skrytce. Natomiast do podstawowych obowiązków klienta należy uiszczanie czynszu. Z kolei do najważniejszych uprawnień banku zalicza się możliwość rozwiązania umowy bez zachowania terminów wypowiedzenia, klient zaś ma prawo używać skrytki w godzinach pracy banku. W literaturze z największą aprobatą spotkała się koncepcja, według której umowa o udostępnienie skrytki sejfowej ma charakter umowy najmu. W podsumowaniu autorka stwierdza m.in., że określenie charakteru prawnego umowy sejfowej ściśle związane jest z funkcją, jaką przypisuje się tej umowie. Jeśli przyjmuje się, że podstawowe znaczenie w umowie sejfowej ma obowiązek banku polegający na udostępnieniu klientowi skrytki, to wówczas umowa ta bliska jest umowie najmu i tak może zostać zakwalifikowana. Gdyby natomiast stwierdzić, że podstawową funkcją, a co za tym idzie ‒ także najważniejszym obowiązkiem banku jest zapewnienie pieczy nad skrytką, to wówczas ciężar omawianej kwalifikacji przesuwa się w kierunku umowy przechowania.