Trudniejsza Arkadia – wizja natury w gwarowej poezji gorczańskiej poetki Antoniny Zachary-Wnękowej

Abstract

Podhale jest regionem, ktore moze poszczycic sie ponadstuletnią tradycją literacką. Zainspirowani nurtem podhalanskim w literaturze polskiej wyksztalceni gorale na juz na początku XX wieku zainicjowali niefolklorowy nurt gwarowej prozy i poezji. Rodzimemu dialektowi nadali range jezyka poezji. Podhalanską literature do naszych czasow wspoltworzylo piec generacji poetow. Ich tworczośc stanowi unikatowy i oryginalny obraz percepcji świata przez mikrospolecznośc o silnej tozsamości kulturowej oraz glebokim przywiązaniu do tradycji. Radykalne zmiany, jaki nastąpily na goralskiej wsi w ostatnich dekadach, wplynely na kondycje zycia gorali. Juz w latach 70 XX wieku dawne, proste zycie wiejskie zostalo wyparte przez nowoczesnośc, ktora chociaz przyniosla z sobą dobrobyt, stala sie przyczyną wyobcowania czlowieka ze świata przyrody. Podhale – niegdyś zagubiona wśrod gor i lasow kraina pasterzy i rolnikow – pod wplywem zmian cywilizacyjnych stopniowo zagubilo wieź z naturą. Jego wspolcześni mieszkancy nie zyją juz zgodnie z jej rytmem ani tez nie mają czasu na jej kontemplacje. Przedmiotem referatu bedzie analiza arkadyjskiej wizji natury stworzonej w gwarowej poezji Antoniny Zachary-Wnekowej, ktora w powrocie do natury i zyciu z nią w harmonii upatruje podstawowy warunek ludzkiego szcześcia.